ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำสรุพระมงััมัทิตย์ถกูถอดแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 175
คุณถึกๆเถรสุส ของพระเถรผู้เรียนซึงค์ครีถูนีสุวา ฟังแล้ว ตี สกาถูก ซึ่งอันสถากาณนั้น ชูม้ายสู โพนทนาแล้ว สถาถา ซึ่ง พระศาสดาว่า เอ็ด มุมมุ อ. กรมมันก็ นาม ชื่ออะไร สุถาถา อันพระศาสดา ก่อ ทรงนั่งแล้ว (สตұา) อ. พระศาสดา อทาสิ ได้ทรงประทานแล้ว สกาถา ซึ่งอันสกาถา คณานุ ส ในคณะ ท. สุตปฺ๙ ๑ มหูลกตถกสร ส แก่พระเถรผู้แก่ อาจนุตสส ผู้ไม่รออยู่ กินจิ ซีออะไร ฯ ปน แต่ว่า (สตุตา) อ. พระศาสดา น กริไม่ ทรงกระทำแล้ว ปสาถามติบ อาของมติสว่า ความ สรรเสริญ อาจารย์สุท โกอาหา ของเรา ท. สุพุปริตติ- ธรรส ผู้ทรงไว้ซึ่งปรีติเต็มปอง ปานฤทธิ์สุข ผู้เป็นหัวหน้า ธิกุสุดาน แห่งร้อยแห่งภูฏ ท. ปานจน ๕ อิติ ดั่งนี้ ฯ
อ. ครั้งนั้น สตุกา อ. พระศาสดา ปฐิวา ตรัสถามแล้ว เน ภิกษุ ซึ่งกิษุ ท. เหล่านั่นว่า ภิกขเณ ดูก่อนกิษฺท ฯ ตุมเห ฯ อ. เถอ ท. กกก ย่อมกล่าว เอ็ด ฯ วจนะ ซึ่งคำนัน ก็ นาม ชื่อ อะไร อิติ ดังอ อฏเต 드에 นคู เมื่อเนื้อความ ตสูมิ นั้น (ภิกขุ sti) อันกกุ ฯ ท. อראโติ กรวบสุแล้ว ฎวดา ตรัสแล้วว่า ภิกขเณ ดู ก่อนภิกษุท. อาคิโย อ.อาจริย ฎุมาหา ของเธอ ท. รกษสิโล เป็นผู้เช่นกันด้วยบุคคลผู้รักษา คาไว ซึ่งใน ท. ภิติยา เพื่อค่าจ้าง สถานในศาสนา มม ของเรา (โหว่) ย่อมเป็น ปน ส่วนว่า ปฏิบัติ อ. บ้าน มุย ฯ ของเรา บริกุชานามิสกิโล เป็นผู้เช่นกันด้วยบุคคลผู้รักษา คาไว ซึ่ง ท. ภิติยา เพื่อค่าจ้าง