พูดถึงเทพบุตรและบทสนทนาในธรรมะ : หน้า 39/182

ประกอบ - คำผู้เขียนั์มปทักษิณา ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 38 พรวหมโน อ. พรวมณี ทิสุวา เห็นแล้ว ตี เทวปุตติ ซึ่งเทพบุตรนั้น (จินตดดา) คิดแล้วว่า อง อ. เรา โรมามิ ย่อมร้องให้ ปุตตโลเกน เพราะความเศร้าใจถึงบุตร ตา ก่อนเอาโส มานใจ อ. มานพนัน โรมติ ย่อมร้องให้ กิมุตติ เพื่ออะไร อห อ. เรา ปุจฉิสมัย จักถาม น มานว ดังนั้น ปุจฉโน เมื่อจะถาม ออาหาร กล่าวแล้ว คำว่า คำ คำ ๆ อืม นี่ว่า ตูอ อ. ท่าน องกโต ผู้ระดับแล้ว มดูคุณสี่ เพียงดังว่ามณพชื่อว่ามณพคุณกูลี มาลาการี ผู้มีภาวะคือดอกไม้ หรือนุหัตสุไท ผู้พูดด้วยจันทร์ อันเหลือง ปกคุย ประคองแล้ว พาหา ซึ่งแขนท่านกุนกรี คำครูอวย วนมุเจน ในทามกลางแห่งป่า ตูอ. ท่าน ทุกฐิโด เป็นผู้ถึงแล้วซึ่งความทุกข์ ก็ อะไร (อสิ) ยอมนิ ติด ดังนี้ ๆ โส มานวิโอ อ. มานพนัน อาหาร กล่าวแล้วว่า รบปญโธ อ. กรุงเทพอรถ โลวุณฌโย อัน สำเร็จแล้วด้วยทอง ปกสุโล อันเป็นแดนสรวง ออกแห่งนั้น อุปโปณโ เกิดขึ้นแล้ว มม แก่ขาพเจ้า อง ขาพเจ้า น วิภามิ ย่อมไม่ ประสบ ลูกยกู ซึ่งอันล็อ ภุต สุภาโรส สม แห่งกรงขังนั่น อง อ. ขาพเจ้า ชิดสูญสิ้น