พระรม์นิรมารุภัก - หน้าที่ 147 : หน้า 148/182

ประโยค ๒ - คั่นด้วยพระรม์นิรมารุภัก ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 147 ลูกปัดใด ที่งลูกแกงงลูกนั้น อาพานน ในที่เป็นที่นามา (กวดวา) กระทำ นิจจัง ให้มีความหวั่นไหวออกแล้ว โปเตววา ทบแล้ว จตุฐสมคุณ ด้วยซ้อนอันมีเหลี่ยมสี สิริรมาส อุทุมา- อิทธิวาม เพหลาวกวดุติ เพื่อความที่แห่งเนื้อแห่งสิริระ เป็นธรรมชาติ พองหนาขึ้น ขตุวา ทราบแล้วว่า (อย่ ลุกโข) อ. สุกนี โพลมใส เป็นสัตว์มีเนื้อหนา ชาโด้ เกิดแล้ว อิติ ดังนี้ วิริวตา เปิดแล้ว มูซี้ งปาก ทุตวา ให้แล้ว ทนุก๋กี่ ซึ่งท่อนไม่ ทนุดเทร ใน ระหว่างแห่งฟัน อาสิบุติ ย่อมจาก อุณโหนกิ ซึ่งน้ำอุ่นร้อน ปกฎฤติ อันเดือดพล่านแล้ว มูซ ใบปาก โหนาหนิวา ด้วยทะนาน อันเป็นวิตาแห่งโลหะ ๙ ดา อุณโหนก้า อ. น้ำอุ่นนั่น ปริสิววา เข้าไปแล้ว กุฉิซิ ในท้อง ปกฎฤติ เดือนพล่านแล้ว อาตาย พาเอาแล้ว ก็รีสิ่ง ที่งลูก นิจกิ้มวา ออกไปแล้ว อโธมา คน โดยส่วนในเบื้องต่ำ ก็รีสิ อ. คู โก๋น หน่อยหนึ่ง อติิ มีอยู ยาว เพียงใด คาวิสิ เป็นธรรมชาตินิHu ษฤวา เป็น นิจมุติ ย่อมไหลออกไป ตาว เพียงนั้น อูทะ ครั้นเมื่อท่อง ลูกิท หมดจด แล้ว (ตา คูณโหนก) อ. น้ำอุ่นนั่น อูจู๋ เป็นธรรมชาติใส อนาวิล เป็นธรรมชาติไม่ขุน (หฤวา) เป็น นิจมุติ ย่อมไหลออก ไป ๆ อง ครั้งนั้น (โด จุนหฤกิ) อ. นายจุนหฤกิทมัน อาสุญติ ย่อมารด อุทก์ ธิ งน้ำน่า อาสเส อันเหลือรอง ปฏิกิิ ลงหลัง อุสสุ ลูกสุุ ของลูกนั่น ๆ ตุ๊ก อ. น้ำนัน กาฬมูบ ยังหนังดำ อุปปาเตตวา ให้หลอกแล้ว คูจิติ ย่อมไหลไป ๆ ตโต ลำดับนั้น