คำฉันพระธัมมามีทบุตรา : หน้า 114/182

ประโยค ๒ - คำฉันพระธัมมามีทบุตรา ยกคำแปล ภาค ๑ หน้า ๑๙๓ (อุมเหต) ควาสิต อ. อันเร า ท. แสงหา มิโกฐรมมิ ซึ่งธรรม อันเป็นเครื่องพัน วุฒิ ย่อมควร ควาสนเหตุ นาม ชเนหิ เอก ปทุมชูชาติ ลุกฐิ อ. อันอันธน ท. ชีอว่าผู้เป็นแสงหา ได้ซึ่งก้าง บรรพชา อย่างหนึ่ง วุฒิ ย่อมควร มีย์ อ. เรา ท. ปทุมทอง จะบรรพชา สนุทเกา ในนามก กุสต ของใคร อิติดังนี้ ๆ ๑๙. ๒/๑๖ ตั้งแต่ เอ๋อ เตส กติก กตวา วินวสตฺ เป็นต้นไป. เตส อุปิตสุกิสโลเกติส คังคเมื่อรฺบพาท์ชื่อว่าอุปสสสะและ ใกล้ดี ท. เหล่านั้น กุฎวา กระทำแล้ว กฎิ์ ถึงการนัดหมาย วิหินเสต อยู่ เตอ อย่างนี้ สุตา อ. พระศาสดา ปทวา เสด็จ ถึงแล้ว วาชาดิ์ ซึ่งเมืองราชคฤห์ ฐูตานกมเมน ตามลำดับแห่งคำ อันข้าพเจ้ากล่าวแล้ว ปฏิคุณเหตุวา ทรงรับแล้ว เวอูนึ ซึ่งพระ- เววัง วิกติ ดิ๊บประกบบยอ เววู่จ นในพระวูวัง ๆ ตทา ในกาลนั้น อุสสิติเตโร อ. พระเกศชื่อว่าคิสสส คพณฑตฺ ในภายใน ปฏิญจคิยาน ฐิกูขึ แห่งภิภุษฎ์ ผู้มีพวก ๕ อนุเณร ในระหว่าง อรหนุตาน แห่งพระครันต์ ท. เอสสุขา ๑๙ (สตฺตารา) อุโยชิตาน ผู้อนพระศาสดาทรงส่งไปแล้ว รตนุตตุคุณปปาณตฺุ เพื่ออันประกาศิ่งพระคุณแห่งมวลสามแห่งรัตนะ (วณมฺน) ด้วยพระ- คำสลวา ภิกขเว ดูก่อนภิฤเณษ ท. ตุมเณ อ. เธอ ท. จร จงเที่ยวไป จาริก สู่ที่จาริก พุทธนิตย์ย เพื่อความตื่นลูกแห่งนาม อธิ์ ดังนี้ เป็นต้น ปฏิญุติตติวา กลับเฉพาะแล้ว อาคโต มาแล้ว ราชคห์ สุ