เรื่องพระเทวฑัต : หน้า 102/182

ประโยค ๒ - คำสี่พระสัมปทาม์ฤกษ์ยกศพแปล ภาค ๑ หน้าที่ 101 เรื่องพระเทวฑัต ๑๗. ๗๒/๒๑ ตั้งแต่ มหาปูโลส อุตตโน ปริสาย ปริหนา เป็นต้นไป มหาปูโลส อ. พระมหาบุรุษ ขตฺวา ทราบแล้ว ปริหนา ซึ่งความเสื่อมชรม ปริสาย แห่งบริษัท อุตตโน ของตน ปลูกฺวิตวา ถามแล้วว่า หุตดี อ. ช้าง ท. อิ่ม เหลานี้ คตา ไปแล้ว อิติด ก็ คาน ในที่ไหน มุนฺทา เป็นสัตว์น้อย ชาตา เกิดแล้ว อิติดังนี้ (วาน) ครั้งเมือคำว่า สาม ขาแตนาย มัย อ. เรา ท. เขานาม ย่อมไม่ทราบ อิติดังนี้ (หุตดี) อันช้าง ท. อุตฺต กล่าวแล้ว จินตุวา คิดแล้วว่า หุตดี อ. ช้าง ท. คูจนาตา เมื่อจะไป ก็ คาน ในที่ไหน อนุปจูจา ไม่อำลาแล้ว ม. ซึ่งเรา น คมิสสุนนตี ลักมันไป ปีปฏุณาน อนตรายรอบภิสิทพุฬ พิงมิ อิติดังนี้ ปริสายก็ตวา ระวางแล้วว่า ปริปุณณ อนตรายรอบ ภวิตพุฑ พิงมิ สนติทา จากสำนัก ปูโลสสุ ของบรรษ กาสาว่า ปราปุฏวามา นิสินุสนสุ ผู้มแล้ว ซึ่งผากาสาวะ นั่งแล้ว อากาศ') คตา ในที่หนึ่ง อิติด ดังนี้ ปเสตวา ส่งไปแล้ว หุตดี ซึ่งช้าง ท. สุมแพ ทั้งปวง ปรุโต บ้างหน้า ปริคคุณุหิต เพื่ออนำกามคร จบ บุรุษ ซึ่งบรรชนั้น วิลมฺพนาโม อาคจิตฺ ย่อมม Cl อุปโต ข้างหลัง สยะ เอง ฯ โส หุตมิเการ 怒 อ. บุคคลผู้นี้ย่างให้ตายนัน เสสหติสุด ครี้น