การวิเคราะห์คำพระและการแสดงออกทางความโกรธ : หน้า 66/182

ประโยค - คำฉันพระอิ่มมปทุธรฏก ยกศัพท์แปล ภาค ๑ หน้า ที่ 65 (อุตโธ) อ.อรรถว่า ยะ เกิ้ ชนา อ. ชน ท. เหล่าใดเหล่า- หนึ่ง เทวา วา คือ อ. เทวดา ท. หรือ มนุษา วา คือ หรือว่า อ. มนุษย์ ท.คฤคัสต์ วา คือ อ.คฤคัสต์ ท. หรือ ปุณฑิตา วา คือ หรือว่า อ.บรรพชิต ท. อุปมหนูติ ย่อมเข้าไปฝักไว้ ติโก ซึ่งความโกรธนั้น คือว่า (อุโลป ปุณฑล) อุกจิตุ มี อิติวาทติวุถุ อันมีคำว่า อ.บุคคลโน ด่าแล้ว ซึ่งเรา ดั่งนี้ เป็นต้นเป็นวัตถุ สัญญา นฤดูนา (เวคณตา) ชนา วิ จ วากะ อ. ชน ท. ขณะอยู่ ซึ่งแสดงแห่งเวียน ด้วยชะนะแด้วย ปฏิรูปานทีน วดูกูน กลาทที วดูกูติ ปุณฑู แน เวคณะ ชนา วิ จ วากะ อ. ชน ท. ห่ออยู่ ซึ่งวัตถุ ท. มีปลอันเน่าเป็นต้น ด้วยวัตถุ ท. มีผู้งาค เป็นต้น บ่อย ๆ ด้วย เรอา เวร เตส ชนาน ของชน ท.เหล่านั้น อุปปน่ัน คันเกิดขึ้นแล้ว สกิ ควารเดีย น สุมติ ย่อมไม่สงบ คือว่า น อุปสมมติ ย่อมไม่เข้าไปสงบ (อิติ) ดั่งนี้ (ปทุมสูง) แห่งหมวดลอ่งแห่งบวทว่า ซึ่ง ๆ ตี ตี ดั่งนี้ เป็นต้น (อุตโธ) อ.อรรถว่า ยะ ชนา อ. ชน ท.เหล่าใด น อุปนหยหนิต ย่อมไม่เข้าไปฝักไว้ โก ซึ่งความโกรธ นั้น คือว่า อุกโกลาทิวตุถูกัน อื่นเหตุมีกาเป็นต้นเป็นทั่ง อสติอมลิการ- วนา วา ด้วยอานงาแห่งการไม่ระลึกถึง และการไม่กระทำไว้ในใจ หรือ กุมุปลจุนาเกษนวเสน วา หรือว่าด้วยอำนาจแห่งการพิจารณา เห็นเฉพาะซึ่งกรรมเ ว่า อย่างนี้ว่า โก อ. ใคร ๆ นินทิโทษ ผู้มี