คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 52/182

ประโยค - คำผู้พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายกทัพแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 51 ดังนี้ ตตฺถ คาถาย ในพระคาถานั้น อภิสมล เสน โดยไม่แปลกกัน กิณฺฑา ปิ แม้จริง ปณ ถึงอย่างนั้น กามาวจรสลจิตติ อ จิตอันเป็น กามาวจรสล อุทวนี อันมีอย่าง นิยมามน อนอาจารย์นิยามเอา อยู่ วดตามปิยนาม อนอาจารย์กะเอาอยู่ ปริจจฺฉสมาน อัน อาจารย์กำหนดเอาอยู่ (ปณิทาน) อันบันติต ลาภิต ย่อมได้ อิเมสฺมิ ปท ในเทาน์ ๆ ปน ก็ จิตตเอว อ. ลิต อาหริยามน อัน อาจารย์นำมาอยู่ วตฺถุกเสน ด้วยอำนาจแห่งวัตถุ ชาญสมุยุตติ อัน ประกอบพร้อมแล้วด้วยญาณ โสมทสูตศลด คำไปแล้วกันด้วยโสมสตฺตโต ดโณ อุปกิรามาวจรสลจิตโต จากจิตอันเป็นกามาวจรสล อัน มีอย่าง ๔ แม้นนั้นเทียว (ปณิทาน) อนิบัติ ลาภิต ย่อมได้ ๆ (อุตโต) อ. อรรถว่า สมมุนคตา มาตามพร้อมแล้ว เตน มเน เน ด้วยใจนั้น ปกมามา เป็นธรรมชาติมิ ممکنถึงก่อน หุฑวา เป็น (อดิ) ดังนี้ (ปทสุ) แห่งว่า บุพพงคา อิติ ดังนี้ ขณะ อ. ขันธ์ ท. ตโย ๓ เวนานาโย มีวานาเป็นต้น ธุมมา อิติ ชื่อนธรรม ฯ ให้ แท้จริง มณ โอ. ใจ บุพพงฺคโตม เป็นสภาพ ถึงก่อน เคเดส ตินฺนูญ คบปิญฺญานํ แห่งขันธ์นี้ไม่มีรู ท. ๓ เหล่านั้น อุปปาทุปจฺจุเจตน เพราะอรรถว่าเป็นปัจจัยเครื่องยังธรรม ให้เกิดขึ้น (โหติ) ย่อมเป็น เตน การเจน เพราะเหตุนี้ (เต ตโย อุปปัญญา) อ. ขันธอันไม่มีรูป ท.๓ เหล่านั้น มโนพุพงคามา นาม ชื่อว่าเป็นสุขพึงใจที่ผ่านมา (โหนติ) ย่อมเป็น ๆ ห เช่นเดียวกันว่า พุฐ คายเกส ครั้นเมื่อทาย ท. มาก