คำบรรพบุรุษพระมะมังบุตรชก : หน้า 131/182

ประโยค๒ - คำบรรพบุรุษพระมะมังบุตรชก ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้า 130 (๑๓๙) อ. อรรถว่า อย่ำ ธมม อ.อรรถนี้ คือ สมมาทิฏฐิ อ. ความเห็นโดยชมชอบ ทาสุฏฏกูณ อันมิวิจิตร ๑๐ ธมมเทสนา อ. ธมมเทศนา ตัสสา สมมาทิฏฐิยา อุปนิสสุญฺญติ อันเป็นอุปนิสัย แห่งความเห็นโดยชมชอบนั้น เป็นแล้ว สาโร นาม ชื่อว่าธรรมอั้นเป็น สาระ อาสารทสุโล เป็นผู้ปกติแห่งธรรมอันเป็นสาระว่า อย่ำ มรรค อ. ธรรมนี้ สาระ (อิติ) ย่อมเป็น น หามได้ อิติต ดังนี้ ตสุสา สาโร ในธรรมอันเป็นสาระนั่น (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาสสู) แห่งบัณฑพระคาถาว่า สาโร อ. สาระสุสุโล อิติดังนี้ฯ (๑๓๙) อ. อรรถว่า เจ ษNA อ. ชนะ อ.ชณะ ท.เหสานัน คือว่า ติ มิจฉาจักกนิคิดหน คเหตุวา ติา ผู้อีกแล้ว ถือเอาซึ่งความคิดเห็นผิด นัน ดำรงอยู่แล้ว มิจฉาจาลุปปกา จะเป็นผู้มีความตำรึผิดเป็นอามมณ สุข ด้านอาณาจักรามวิตกูฏานิ วิภากาน แห่งจิตทิฏฐิ ท. มีความวิตก เป็นดิน หุตวา เป็น น อติคุจฺฉนติ ย่อมไม่สิ้นทับ สีลสาธุ ซึ่งธรรมอัน เป็นสาระคือสีลด้วย สมาธิสาธุ ซึ่งธรรมค้นเป็นสาระคือสมาธิด้วย ปญฺญาสาธุ ซึ่งธรรมอันเป็นสาระคือปัญญาด้วย วิญฺญุตฺตานนสุนฺสาร์ ฯ ซึ่งธรรมอัน เป็นสาระคือวิญญุติธรรมสุนฺสาร์ ฯ ซึ่งธรรมอัน เป็นสาระคือวิญฺญุติธรรมสัทสะนะด้วย ปรมุตฺตสาร์ นิพฺพานํ ฯ ซึ่งพระ นิพพาน คํเป็นสาระคือประโยชน์อย่างยิ่งด้วย (อิติ) ดังนี้ (ปทุ- โยสํ) แห่งหมวดสองแห่งบทว่า เจ สาระ อิตดังนี้ฯ (๑๓๙) อ. อรรถว่า ตัวย่อ สสาราธิสิรํ สาโร นาม อย่ำ มรรค (อิทิติ) อิติ ชตฺวา จ ฬู้แลว ซึ่งธรรมอันเป็นสาระมีธรรมอันเป็น