ประเภ ๒ - คำธีพระมะฬ์มุทธ์ลูกเณ : หน้า 123/182

ประเภ ๒ - คำธีพระมะฬ์มุทธ์ลูกเณ ยกคำพุทธแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 122 (อ่าน) ตรัสแล้วว่า สมโม เหว อ. ธรรมโม รุกฺขิต ย่อมรักษา สมโม- จารี ซึ่งบุคคลผู้ประพฤติซึ่งธรรมโดยปกติ สมโม- อ. ธรรม สุจินโณ อนันฺตปฺรหฺมปฏิบดีแล้ว อาขติ ย่อม้นามา สุข ซึ่งความสุข เอโล สุขาวหนา ฯ อ. ความเป็นอันนำมาซึ่งความ สุขนั้น อานิสงส์ เป็นอันนำสงส์ สมโม ในธรรม สุจินฺโน อนันฺตปฺรหฺมปฏิบดี แล้ว (เหตุ) ย่อม เป็น สมมาจิ ฯ อ.บุคคลผู้ประพฤติซึ่งธรรมโดย ปกติ ฯ ควุติ ย่อมไม่ไป ทุกคติ สุขคติ อติ ดั่งนี้ ฯ ๒๐. ๗/๓ ตั้งแต่ สุตฺตา เทว อุคคสุภา ภิกษุสงเคราะห์ เป็นต้นไป. สตฺถา อ. พระศาสดา จินตสิโ ทรงพระดำริแล้วว่า เทว อุคคสาวา อ. พระอัครสาวก ท. ๒ อาคจฺฉนฺตุ ฎงฺมา สทิธี พร้อม ภิกฺขุสงเคราะห์ ด้วยหมู่แห่งกิจกุศล อติ ดั่งนี้ ฯ ๒ อุคคสาวา อ. พระอัครสาวก ท. เหนาะนั่น ขณะนฺ ขวา ทราบแล้ว จิตติ ซึ่งพระฉาย สตฺต ถงพระศาสดา สตฺตสหสุขลีนาวราว ผู้มีพระอิฏฐามพมิแสน เป็นอันต์เป็นบริวาร อาคฺุฏฺวา มาแล้ว วนฺทิตฺวา ถวายบังคมแล้ว