ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำผู้พระมัฏฐ์อิฏิ
ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 128
ลงไปเดิน อิติ ดึงนี้ น อิจิ จ ไม่ปรากฏแล้ว อคนตู้ เพื่ออั้นมา
อิติ ดึงนี้ ๆ
สอบา อ.พระศาตดา สุกวา ทรงสับแล้ว ตอ วนชิงคำนัน
วตวา ทรัสแล้วว่า ภิกขเว ดุ้งนภิภญ ท. สญฺชัย อ. ปริพชก
ชื่อว่าสญฺชัย อลำ สาโร อิติ คูณจ ฯ ถือเอาแล้ว ซึ่งธรรมอัน
ไม่เป็นสารว่า อ. ธรรมอันเป็นสาระ ดังนี้ด้วย สาโร อลา โอ อิติ
คูณจ ฯ ถือเอาแล้ว ซึ่งธรรมอันเป็นสารว่า อ. ธรรมอันไม่เป็น
สาระ ดังนี้ด้วย อตุโน มิจฉาจากภูมิตาย เพราะความที่แผ่งตน
เป็นผู้มีความเห็นผิด ปน ส่วนว่า ตมฺเห ฯ อเถวา สารํ
ซุตวา ฯ รู้แล้ว ซึ่งธรรมอันเป็นสาระ โดยความเป็นธรรมอันเป็น
สาระด้วย อสารํ อาสิ ฯ ซุตวา ฯ รู้แล้ว ซึ่งธรรมอันไม่เป็นสาระ
โดยความเป็นธรรมอันไม่เป็นสาระด้วย ปหยฺล ฯ ละแล้ว อาสํ
ซึ่งธรรมอันไม่เป็นสาระ คุณิฏฐุ ฯ ถือเอาแล้ว สารเอว ฯ ซึ่งธรรมอัน
เป็นสาระนั้นเทียว อตุโน ปุณติถตาย เพราะความที่แผ่งตนเป็นผู้
ฉลาด อิติ ดึงนี้ อภาส ได้จากอิฐแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท.
อิมา เหล่านี้ว่า
(เฮ ชนา) อ. ชนะ ท. เหล่าได้ อสาลา
สารมติณ ฯ เป็นผู้มีปฏิพัทธ์ซึ่งธรรมอันเป็นสาระ
ในธรรมอันไม่เป็นสาระด้วย สรา อารทูสุโณ
ฯ เป็นผู้มีปฏิพัทธ์ซึ่งธรรมอันไม่เป็นสาระ ใน
ธรรมอันเป็นสาระด้วย (โหนตุ) ย่อมเป็น เต