ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
ศาสดาเอกของโลก (๓)
๓๒
การอุบัติขึ้นของเอกบุรุษในโลก เช่นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่ง อะไรที่เป็นเรื่องเหลือเชื่อ เป็นสิ่งมหัศจรรย์
ที่เราเรียกว่าปาฏิหาริย์ มักจะเกิดขึ้นเสมอกับพระบรมโพธิสัตว์
ผู้สั่งสมบุญบารมีมายาวนาน เพื่อหวังจะได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นการจะเอาบุญบารมีเพียงเล็กน้อย
ของเราไปเทียบกับบารมีของพระองค์นั้น เปรียบเสมือนเอา
เมล็ดงาไปเทียบกับเขาพระสุเมรุ หรือหากจะเปรียบดวงปัญญา
ของเรากับของพระพุทธองค์ ก็เสมือนเอาแสงหิ่งห้อยไปเทียบ
แสงของดวงอาทิตย์ เพราะพระองค์เป็นยอดนักสร้างบารมีที่
สั่งสมบารมีมาอย่างยิ่งยวด ทรงเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้าง
บารมีมาโดยตลอด
กว่าที่พระองค์จะตรัสรู้ธรรม และได้คุณสมบัติที่เป็น
สิ่งเฉพาะมีอาเวณิกธรรมเป็นต้นเหล่านี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ต้อง
สั่งสมบารมีกันเป็นอสงไขยชาติ ใจท่านยิ่งใหญ่มาตลอด คิดแต่
จะนําตนและสรรพสัตว์ให้ข้ามฝั่งแห่งสังสารวัฏ ท่านเคยตั้งมโน-
ปณิธานเอาไว้ว่า “ประโยชน์อะไรของเรา ผู้จะข้ามห้วงแห่ง
สงสารแต่เพียงลำพังผู้เดียว เมื่อเราบรรลุสัพพัญญุตญาณแล้ว
เราจะยังโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลกให้ข้ามไปด้วย ด้วยบุญญาบารมี
ที่เราได้บำเพ็ญไว้ดีแล้ว เมื่อเรากำจัดภพสามได้แล้วขึ้นสู่นาวา
แห่งธรรมจงยังโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลกให้ข้ามวัฏสงสารนี้ด้วยเถิด”