ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร ประช
สละชีวิตเป็นทาน (ปรมัตถบารมี)
៥២៨
มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาความสุข ความอบอุ่นใจ และ
ความปลอดภัยในชีวิต ทุกคนพยายามเสาะแสวงหาที่พึ่งที่ระลึก
ที่แท้จริง แต่หลายชีวิตก็ยังไม่ทราบว่า ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงนั้น
คือสิ่งใด อยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการใด จึงแสวงหากัน
วุ่นวาย และก็เต็มไปด้วยความทุกข์ยากลำบาก แต่ถ้าหาก
ทุกคนในโลกได้รู้จักที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด ว่าคือพระรัตนตรัย
และมีโอกาสได้ประพฤติปฏิบัติธรรม จนกระทั่งกาย วาจา ใจ
ของทุกๆ คนสะอาด บริสุทธิ์ผ่องใส ตั้งมั่นอยู่ในกลางกาย เต็ม
เปี่ยมไปด้วยสติ และปัญญาบริสุทธิ์ เมื่อทำได้เช่นนี้ ชีวิตของทุก
คนก็จะเจริญรุ่งเรือง จะปลอดภัยทั้งโลกนี้ และโลกหน้า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบทว่า
“มตฺตาสุขปริจฺจาคา ปสฺเส เจ วิปุล์ สุข
จเช มตฺตาสุข์ ธีโร
สมุปสฺสํ วิปุล สุข
หากว่าปราชญ์จึงเห็นแก่สุขอันไพบูลย์ เพราะยอม
เสียสละสุขส่วนน้อย เมื่อผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์แล้ว
ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย”
สรรพสัตว์ทั้งหลายต่างปรารถนาความสุขด้วยกันทั้งนั้นไม่
มีใครต้องการความทุกข์ ความทุกข์ที่เกิดจากความเกิด ความแก่
ความเจ็บ และความตาย เป็นสิ่งที่ผู้มีปัญญาปรารถนาจะหลุดพ้น