ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๔ ชนะ สัจจกนิครนถ์)
5
๑๕๑
ทั้งกายและใจ เมื่อมีสุขเวทนากระทบเข้าแล้ว ย่อมไม่ยินดีในสุข
เวทนา เมื่อทุกขเวทนาเกิดขึ้น ย่อมไม่เศร้าโศก แม้สุขเวทนา
เกิดขึ้นแก่อริยสาวกแล้ว ก็ไม่สามารถครอบงำจิต เพราะเหตุที่
อบรมกายมาตี แม้ทุกขเวทนาเกิดขึ้นก็ไม่ครอบงำจิต เพราะเหตุ
ที่ได้อบรมจิตมาดี เพราะฉะนั้นพระอริยสาวกในพระธรรมวินัยนี้
จึงเป็นผู้ไม่หวั่นไหวในสุขและทุกข์
*พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสต่อไปว่า “เมื่อใดที่เราปลงผม
และหนวด นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ออกบวชเป็นบรรพชิต เมื่อนั้น
จิตของเราที่มีสุขเวทนาเกิดขึ้นจักครอบงำตั้งอยู่หรือ หรือ
ทุกขเวทนาที่เกิดขึ้น แล้วจักครอบงำของเราอยู่หนอ ดังนั้น ข้อ
นี้ไม่เป็นฐานะที่จะมีได้เลย”
สัจจกนิครนถ์ทูลว่า “สุขเวทนาและทุกขเวทนาอันเกิด
ขึ้นที่จะครอบงำาจิตตั้งอยู่ ย่อมจะไม่บังเกิดขึ้นแก่พระโคดมผู้
เจริญเป็นแน่” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนอัคคิเวสสนะ
ทำไมเวทนาทั้ง ๒ อย่างนั้น จะไม่มีแก่เรา เราจะเล่าให้ฟัง เธอ
จงตั้งใจฟัง เมื่อเรายังเป็นโพธิสัตว์อยู่ ยังมิได้ตรัสรู้ ก่อนตรัสรู้
ได้มีความปริวิตกว่า ฆราวาสเป็นทางคับแคบ เป็นทางมาแห่ง
*มก. มหาสัจจกสูตร เล่ม ๑๙ หน้า ๑๑๐