ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพิ่งประชl
วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญสัจจบารมี(๕)
๓๕๖
มนุษย์ที่เกิดมา ล้วนมีวัตถุประสงค์เพื่อมาสร้างบารมี
มาปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน และมุ่งไปสู่
เป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต คืออายตนนิพพาน แต่เนื่องจาก
ภพชาติที่ขวางกั้น ซึ่งเปรียบเสมือนเมฆหมอกของชีวิตมาบดบังไว้
และถูกอวิชชาห่อหุ้ม ทำให้ไม่รู้ว่าเกิดมาจากไหน มาทำไม อะไร
คือเป้าหมายชีวิต และจะไปสู่จุดหมายปลายทางนั้นได้ด้วยวิธี
การใด จึงจำเป็นต้องอาศัยผู้รู้มาคอยชี้ทางสว่าง และเป็น
กัลยาณมิตรให้ ชีวิตจึงจะดำเนินไปตามครรลองคลองธรรม
เป็นชีวิตที่สมบูรณ์ด้วยศีล สมาธิ ปัญญา การทำสมาธิภาวนา
และฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำนี้จะทำให้ใจของเราผ่องใสเสมอ
เป้าหมายชีวิตของเราจะชัดเจนขึ้น มีกำลังใจที่จะก้าวต่อไป
กระทั่งถึงจุดหมายปลายทางของชีวิต
มีธรรมภาษิตที่เรียกว่า สาธุนรธรรม กล่าวไว้ว่า
“ยสุเสกรตติมปี ฆเร วเสยย
ยตฺถนนปานํ ปุริโส เภส
น ตสฺส ปาป์ มนสาปิ จินฺตเย
อดุลญฺจ ปาณี ทหเต มิตฺตทนฺโภ ฯ
นิสีเทยุย สเยยุย วา
ยสฺส รุกฺขสฺส ฉายาย
น ตสฺส สานํ ภนฺเชยุย
มิตฺตทนฺโภ หิ ปาปโก