ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๑)
๒๔๔
บุพเพนิวาสานุสติญาณ จุตูปปาตญาณและอาสวักขยญาณ และ
ทรงเปล่งอุทานเหมือนกัน ทรงยับยั้งอยู่ที่โพธิบัลลังก์ ๗ สัปดาห์
ในแต่ละสัปดาห์ทรงพิจารณาธรรม มีปฏิจจสมุปบาทเป็นต้น
ทรงเตรียมหัวข้อธรรมที่จะสั่งสอนเหล่าเวไนยสัตว์ เสด็จจงกรม
ที่รัตนจงกรมเจดีย์ พิจารณาต้นโพธิพฤกษ์ที่เรียกว่า อนิมิสสเจดีย์
ซึ่งจะทรงทําเช่นนี้คล้ายๆ กันทุกพระองค์
รายละเอียดบางอย่างที่เราเคยได้ยินได้ฟังจากพุทธประวัติ
มาบ้างแล้ว หลวงพ่อจะไม่นำมากล่าวซ้ำอีก ส่วนพระองค์จะ
แสดงปฐมเทศนาครั้งแรกที่ไหนมีใครได้บรรลุธรรมาภิสมัยกันบ้าง
และการทําเพ็ญพุทธกิจจะดำเนินไปอย่างไร หลวงพ่อจะนำมา
เล่าในตอนต่อไป ให้ทุกท่านหมั่นตรึกระลึกถึงคุณของพระสัมมา
สัมพุทธเจ้า ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไร ขอให้มีพระพุทธเจ้า
เป็นอารมณ์ เพราะผู้รู้กล่าวว่า “ชนเหล่าใดในโลกนี้ เมื่อได้
ความเป็นมนุษย์แล้ว มีความเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า ในพระ
ธรรมและในพระสงฆ์ เป็นผู้มีความเคารพอย่างแรงกล้า ชน
เหล่านั้นย่อมไปบังเกิดในสุคติโลกสวรรค์อย่างแน่นอน”
ดังนั้น ในทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะเดิน จะยืน จะนั่ง จะนอน
ให้ใจอยู่ในกลางองค์พระแก้วขาวใสในกลางกาย ตื่นขึ้นมายามเช้า
ให้นึกถึงพระแก้วใสภายในตัวก่อน ขณะทำภารกิจก็ให้นึกถึงองค์