ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
ชัยชนะครั้งที่ ๔ (ตอน ชนะองคุลิมาล)
๑๐๕
เวลาแห่งการปฏิบัติธรรม เป็นเวลาที่มีคุณค่ามหาศาล
เพราะเราจะได้ทําใจหยุดใจนิ่ง แสวงหาอริยมรรค ซึ่งเป็นเส้นทาง
ของพระอริยเจ้าทั้งหลาย เป็นทางเอกสายเดียวเท่านั้น ที่จะนํา
เราให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน เข้าถึงความสุขที่แท้จริงที่
ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งหลาย ปัจจุบันมวลมนุษยชาติ
ส่วนใหญ่ยังไม่รู้เป้าหมายที่แท้จริงของชีวิตว่า เกิดมาทําไม
อะไรคือสิ่งที่ต้องแสวงหา เมื่อไม่มีโอกาสได้ฟังพระสัทธรรม
ไม่ได้ประพฤติปฏิบัติธรรม ชีวิตจึงตกอยู่ในท่ามกลางกระแสแห่ง
ความทุกข์ เหมือนถูกตรึงด้วยเครื่องพันธนาการที่คลายออกไม่ได้
ต่อมาเมื่อได้ลงมือปฏิบัติธรรมย่อมจะเข้าใจชีวิต และมุ่ง
ทำความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้น เพื่อจะได้ไปสู่เป้าหมาย คือ อายตน
นิพพานกันทุกคน
มีบทสรรเสริญพุทธคุณในพุทธชัยมงคลคาถา บทที่ ๔ ว่า
“อุกขิตตขคฺคมติหตุถสุทารุณนต์
ธาวนฺติโยชนปถึงฺคุลิมาลวนต์
อิทธีภิสงฺขตมโน ชิตวา มุนินโท
ตันเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลาน
พระผู้มีพระภาคเจ้าจอมมุนี ทรงใช้ฤทธิ์ทางใจ ให้
เป็นอิทธาภิสังขาร ทรงชนะองคุลิมาล ผู้แสนโหดเหี้ยมร้ายกาจ