ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ชัยชนะครั้งที่ 4 (ตอนที่ ๑ ช น ะ พ ก พรหม)
១៩៤
นักสร้างบารมีต้องมีใจจรดจ่ออยู่กับการสร้างบารมี ไม่ใช่
ส่งใจไปในเรื่องอื่นที่ไม่เป็นสาระ
อันเป็นเหตุให้อาสวกิเลสเข้ามา
อยู่ในใจ ต้องคิดตลอดเวลาว่า ทำอย่างไรบารมีของเราจึงจะ
เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ดวงบุญในตัวเราจะขยายใหญ่ขึ้น ทำอย่างไร
ใจของเราจึงจะหยุดจะนิ่ง หยุดนิ่งสนิทจนสามารถเข้าถึง
พระธรรมกายได้ ตลอดทั้งวันต้องคิดเพื่อการเพิ่มเติมบุญบารมี
ให้กับตัวเอง พร้อมกับทำความบริสุทธิ์ หยุดใจให้ละเอียดไว้เสมอ
ส่วนการทำมาหากินเป็นเรื่องรอง ภารกิจกับจิตใจต้องไปด้วยกัน
จึงจะประสบความสําเร็จในชีวิตทั้งทางโลกและทางธรรม
ในบทชัยมังคลกถาที่ ๔ พระโบราณาจารย์ได้รจนาไว้ว่า
“ทุคคาหทิฏฐิภุชเคน สุทฏฺฐหตุถ์
พรหม วิสุทธิชุติมิทธิพกาภิธาน
ญาณาคเทน วิธินา ชิตวา มุนินโท
ตันเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลาน
พระชินสีห์ผู้เป็นจอมมุนีได้ชนะพกาพรหมผู้มีฤทธิ์
สำคัญตนว่าเป็นผู้รุ่งเรือง ด้วยคุณอันบริสุทธิ์ มีอสรพิษคือ
ทิฏฐิที่ตนถือผิดรัดรึงไว้ ด้วยเทศนาญาณวิธี ด้วยเดชแห่ง
พระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลายจงบังเกิดมีแก่ท่าน
ชัยชนะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าครั้งสุดท้ายเป็นชัยชนะที่