ธรรมะเพื่อประชา: เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๑) : หน้า 417/576

ธรรมะเพื่อประชา เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๑) ๔๑๖ เห็นแสงสว่างจากพระเขี้ยวแก้ว จึงทูลถามเหตุที่ทรงแย้มพระ โอษฐ์นั้น บางท่านอาจจะสงสัยว่า พระอานนท์เดินตามหลังจะ มองเห็นพระพุทธองค์แย้มพระโอษฐ์ได้อย่างไร ที่เป็นเช่นนั้น เพราะขณะที่พระองค์ทรงแย้มพระโอษฐ์นั้น เกลียวรัศมีมีประมาณเท่าต้นตาลใหญ่ รุ่งเรืองแปลบปลาบ ประดุจสายฟ้ามีช่อตั้ง 900 พวยพุ่งออกจากพระโอษฐ์ ประหนึ่ง มหาเมฆที่ยังฝนให้ตกในทวีปทั้ง ๔ ตั้งขึ้นจากพระเขี้ยวแก้วทั้ง ๔ กระทำทักษิณาวัตรพระเศียรอันประเสริฐของพระพุทธองค์ ๓ รอบ แล้วอันตรธานหายไปตรงที่พระเขี้ยวแก้วนั่นเอง เพราะฉะนั้น แม้พระอานนท์จะเดินตามหลังพระผู้มีพระภาคเจ้า ก็จะรู้ถึง อาการแย้มพระโอษฐ์ด้วยสัญญานั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนอานนท์ ภูมิประเทศนี้ เราเคยอาศัยอยู่ เจริญฌานในกาลที่เราเสวยชาติเป็นมฆเทวราช” ตรัสดังนี้แล้วทรงนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ภิกษุทั้งหลายพากันกราบทูลให้ ทรงแสดงธรรม พระพุทธองค์จึงประทับนั่ง ณ บวรพุทธอาสน์ที่ ปูลาดไว้ ทรงนำอดีตนิทานของพระองค์มาแสดงถึงประวัติการ สร้างบารมีในอดีตชาติ ณ สถานที่แห่งนี้ว่า ในอดีตกาล ที่กรุงมิถิลา แคว้นวิเทหรัฐ มีพระมหา กษัตริย์ทรงพระนามว่า มฆเทวราช พระองค์ทรงเล่นอย่าง