เส้นทางการตรัสรู้ของศาสดาเอก : หน้า 47/576

Boประช ศาสดาเอกของโลก (๔) ๔๖ ออกจากพระราชวังกลางดึกพร้อมกับนายฉันนะ ปราสาท ๓ ฤดู ที่พรั่งพร้อมด้วยนางสนมกำนัล ทรัพย์สมบัติภายนอกต่างๆ ทรง สลัดทิ้งหมด แม้ในระหว่างทางจะมีพญามารมาขวางไว้ เอา สมบัติพระเจ้าจักรพรรดิมาล่อว่า “อีก ๗ วัน สมบัติจักรพรรดิ จะบังเกิดขึ้นเพื่อพระองค์ขอให้พระองค์กลับไปครองราชสมบัติเถิด แล้วจะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิครองโลก” พระองค์กลับปฏิเสธ ไม่ยินดีในสมบัติเหล่านั้น เพราะทรงเคยเสวยสมบัติเหล่านี้ มา นับภพนับชาติไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นอะไร พระองค์เป็นมาหมด ทั้ง เป็นพระเจ้าจักรพรรดิจอมราชันผู้ยิ่งใหญ่ในเมืองมนุษย์ หรือ เป็นจอมเทพในสวรรค์ชั้นฟ้า พระองค์ล้วนเป็นมาหมดแล้ว พระองค์ทรงมีพระหฤทัยเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นถึงเพียงนี้ ไม่ ยินดีในสมบัตินอกตัว ทรงปลงผมและหนวดที่ริมฝั่งแม่น้ำอโนมา เนื่องจากบุญในตัวของพระองค์มีมาก พรหมจึงได้น่าเครื่อง อัฐบริขารมาถวายพระองค์ ตั้งแต่นั้นมาทรงครองเพศเป็นนักบวช ศึกษาธรรมะกับครูบาอาจารย์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ทั้งอุทก ดาบสและอาฬารดาบส พระองค์ทรงยอมน้อมตนเข้าไปเป็นศิษย์ จนได้อภิญญาสมาบัติ จากนั้นทรงปลีกวิเวกมาแสวงหาหนทาง พ้นทุกข์ด้วยพระองค์เอง บำเพ็ญเพียรอยู่นานถึง 5 ปีเต็ม ในสมัยนั้น ไม่ว่าจะมีวิธีการใดก็ตาม ตั้งแต่การทรมาน