ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
ศาสดาเอกของโลก (๔)
๔๖
ออกจากพระราชวังกลางดึกพร้อมกับนายฉันนะ ปราสาท ๓ ฤดู
ที่พรั่งพร้อมด้วยนางสนมกำนัล ทรัพย์สมบัติภายนอกต่างๆ ทรง
สลัดทิ้งหมด แม้ในระหว่างทางจะมีพญามารมาขวางไว้ เอา
สมบัติพระเจ้าจักรพรรดิมาล่อว่า “อีก ๗ วัน สมบัติจักรพรรดิ
จะบังเกิดขึ้นเพื่อพระองค์ขอให้พระองค์กลับไปครองราชสมบัติเถิด
แล้วจะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิครองโลก” พระองค์กลับปฏิเสธ
ไม่ยินดีในสมบัติเหล่านั้น เพราะทรงเคยเสวยสมบัติเหล่านี้ มา
นับภพนับชาติไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นอะไร พระองค์เป็นมาหมด ทั้ง
เป็นพระเจ้าจักรพรรดิจอมราชันผู้ยิ่งใหญ่ในเมืองมนุษย์ หรือ
เป็นจอมเทพในสวรรค์ชั้นฟ้า พระองค์ล้วนเป็นมาหมดแล้ว
พระองค์ทรงมีพระหฤทัยเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นถึงเพียงนี้ ไม่
ยินดีในสมบัตินอกตัว ทรงปลงผมและหนวดที่ริมฝั่งแม่น้ำอโนมา
เนื่องจากบุญในตัวของพระองค์มีมาก พรหมจึงได้น่าเครื่อง
อัฐบริขารมาถวายพระองค์ ตั้งแต่นั้นมาทรงครองเพศเป็นนักบวช
ศึกษาธรรมะกับครูบาอาจารย์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ทั้งอุทก
ดาบสและอาฬารดาบส พระองค์ทรงยอมน้อมตนเข้าไปเป็นศิษย์
จนได้อภิญญาสมาบัติ จากนั้นทรงปลีกวิเวกมาแสวงหาหนทาง
พ้นทุกข์ด้วยพระองค์เอง บำเพ็ญเพียรอยู่นานถึง 5 ปีเต็ม
ในสมัยนั้น ไม่ว่าจะมีวิธีการใดก็ตาม ตั้งแต่การทรมาน