ธรรมะเพื่อประช: สละชีวิตเป็นทาน : หน้า 532/576

ธรรมะเพื่อประช สละชีวิตเป็นทาน ( ปรมัตถบารมี) ๕๓๑ หรือแม้กระทั่งชีวิต เราก็จะให้สิ่งนั้นแก่เขาโดยไม่ลังเลเลย เรา ให้ร่างกายที่รักนี้เพื่อสิ่งที่รักยิ่งกว่า คือการหลุดพ้นจากกิเลส อาสวะเพื่อให้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ เมื่อพระราชาดำริเช่นนี้ แผ่นดินใหญ่หนาถึง ๒๔๐,๐๐๐ โยชน์ ก็สั่นสะเทือน ทะเลโหมกระหน่ำซัดคลื่น และภูเขาสิเนรุก็ โอนเอน ครั้นแผ่นดินหวั่นไหว มหาเมฆก็คารามลั่น ฝนที่มิใช่ ฤดูกาลก็ตกลงมา สายฟ้าแล่บแปลบปลาบ ฟ้าผ่าฟ้าร้อง เหล่า เทวา พรหม อรูปพรหมต่างอนุโมทนาสาธุการลั่นโลกธาตุ เกิด โกลาหลกันทีเดียว เพราะผู้มีบุญบารมีปรารถนาจะสร้างบารมี ชนิดที่ทำได้ยากในโลก ท้าวสักกะเมื่อทรงทราบความปรารถนา เช่นนั้น ก็ได้เสด็จลงมาจากเทวโลก เพื่อทำความปรารถนาของ พระบรมโพธิสัตว์ให้สำเร็จ ท้าวสักกะจึงทรงเนรมิตกายให้เป็นพราหมณ์ที่มีสรีระ ครึ่งซีก เดินถือไม้เท้าเข้าไปเฝ้าพระราชา ซึ่งขณะนั้นพระบรม โพธิสัตว์ กำลังบริจาคทานอยู่ที่หน้าประตูพระราชวังของพระองค์ พราหมณ์ซึ่งมีกายครึ่งเดียวได้เดินเข้าไปใกล้พระโพธิสัตว์ เหยียดแขนซ้ายออกแล้วกล่าวว่า “ข้าแต่มหาราช ข้าพระองค์ แก่เฒ่าไม่มีที่พึ่งอื่น มีเพียงกายครึ่งซีกซ้ายเท่านั้น มาที่นี่ก็เพื่อ มาขอกายอีกครึ่งซีกด้านขวา ขอพระองค์โปรดพระราชทานกาย