ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธีระ ประช
วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญ สัจจบารมี (5)
៤០៨
พลางกล่าวเชื้อเชิญให้ท่านแสดงธรรมอันไพเราะให้ได้สดับ
พระโพธิสัตว์ได้สนทนาธรรมกับพระนางวิมลาเทวีว่า
“ข้าแต่พระนางเจ้านาคี วิมานของพระองค์นี้ เป็นของไม่เที่ยง
แต่เป็นเช่นของเที่ยง วิมาน พระนางได้มาอย่างไรหนอ
ฝ่าพระบาททรงทำขึ้นมาเอง หรือเทวดาเนรมิตขึ้น หรือได้มา
ด้วยบุญกรรมกันแน่” พระนางวิมลาเทวีตรัสตอบว่า “วิมานนี้
ดิฉันได้มาเพราะบุญกรรมที่ทำไว้ในอดีต ไม่มีใครบันดาลให้ดิฉัน
เลย”
พระโพธิสัตว์ถามต่อไปว่า “ข้าแต่พระนางเจ้านาคี อะไร
เป็นวัตรของท่าน และอะไรเป็นพรหมจรรย์ของท่าน ถึงได้นาค
พิภพที่รุ่งเรืองงดงามถึงเพียงนี้” พระนางตรัสตอบว่า “ดิฉันและ
พระสวามีเป็นผู้มีศรัทธา เป็นทานบดี ในครั้งที่เป็นมนุษย์ เรือน
ของดิฉันเป็นประดุจบ่อน้ำของสมณพราหมณ์ และดิฉันได้บำรุง
สมณพราหมณ์ให้อิ่มหนำสำราญด้วยข้าว น้ำ ได้ถวายดอกไม้
ของหอม เครื่องลูบไล้ เครื่องประทีป ที่นอน ที่พักอาศัย ผ้านุ่งห่ม
ผ้าปูนอนโดยเคารพ ทานที่ดิฉันได้ถวายโดยเคารพนี้แหละเป็น
วัตรของดิฉัน ส่วนการสมาทานศีลเป็นพรหมจรรย์ของดิฉัน
วิมานใหญ่โตโอฬารเหล่านี้เกิดขึ้นมา เพราะวิบากแห่งวัตร และ
พรหมจรรย์ที่ได้ประพฤติดีแล้ว”