ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
ชัยชนะครั้งที่ ๔ (ตอน ชนะ องคุลิมาล)
១០៩
พระผู้มีพระภาคเจ้าตอบว่า “ดูก่อนองคุลิมาล เราวาง
อาชญาในสรรพสัตว์ได้แล้ว จึงชื่อว่า หยุดแล้ว ส่วนท่านไม่
สำรวมในสัตว์ทั้งหลาย ชื่อว่า ยังไม่หยุด ถึงแม้ว่าท่านหยุด
ในบัดนี้ก็ดี แต่ท่านจะต้องวิ่งต่อไปในอบายภูมิในภายหน้า”
องคุลิมาลฟังดังนั้น คิดว่า เห็นทีสมณะนี้คงเป็นใหญ่ในโลก
ทรงเสด็จมาโปรดเรา จึงทิ้งดาบลงเหว แล้วทูลขอบรรพชากับ
พระพุทธองค์ พระพุทธองค์ตรัสว่า “ท่านจงเป็นภิกษุมาเถิด”
เพียงเท่านั้นเพศฆราวาสพลันหายไป ไตรจีวรและอัฐบริขารเกิด
ขึ้นกับองคุลิมาลทันที เพราะท่านได้สั่งสมบุญในส่วนนี้มา
จากนั้นก็ตามเสด็จพระพุทธองค์กลับวัดพระเชตวัน
ขณะเดียวกันนั่นเอง พระเจ้าปเสนทิโกศลเสด็จออกจาก
กรุงสาวัตถีด้วยขบวนม้าประมาณ ๕๐๐ เข้าไปในพระอาราม
เพื่อเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า กราบทูลถึงพระราชกรณียกิจที่
จะต้องไปปราบองคุลิมาล พระพุทธองค์ตรัสว่า “มหาบพิตร ถ้า
มหาบพิตรทอดพระเนตรเห็นองคุลิมาลผู้ปลงผม และหนวด
ครองผ้ากาสายะ ออกบวชเป็นบรรพชิต ประพฤติพรหมจรรย์
มหาบพิตรจักพึงทำกับเขาอย่างไร”
พระเจ้าปเสนทิโกศลตรัสว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
หม่อมฉันจึงไหว้ จึงลุกรับ จึงเชื้อเชิญด้วยอาสนะ พึงบำรุงด้วย