การดำเนินชีวิตตามหลักธรรม : หน้า 391/576

ธรร ประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญสัจจบารมี (๔) ๓๕๐ ควรสงเคราะห์ใครบ้าง ทำอย่างไรจึงจะชื่อว่ามีปกติกล่าวคำสัตย์ เมื่อจากโลกนี้ไปสู่โลกหน้า ทำอย่างไรจึงจะไม่เศร้าโศกได้” พระโพธิสัตว์แสดงธรรมท่ามกลางพระราชาทั้งหลายว่า “ผู้ครองเรือนไม่ควรคบหญิงสาธารณะเป็นภริยา ไม่ควรบริโภค อาหารมีรสอร่อยแต่เพียงผู้เดียว ไม่ควรซ่องเสพถ้อยคําที่ทําให้ ติดอยู่ในโลก ซึ่งไม่เกื้อกูลต่อหนทางสวรรค์และพระนิพพาน เพราะถ้อยคำเช่นนั้นไม่ทำให้ปัญญาเจริญได้เลย ผู้ครองเรือน พึงเป็นผู้มีศีล สมบูรณ์ด้วยวัตร ไม่ประมาท มีปัญญาเครื่อง สอดส่องเหตุผล มีความประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่พึงเป็นคน ตระหนี่เหนียวแน่นเป็นผู้สงบเสงี่ยม มีวาจาน่าคบเป็นสหายอ่อน โยน ผู้ครองเรือนจึงเป็นผู้สงเคราะห์มิตร รู้จักจำแนกแจกทาน จึงให้การบำรุงสมณพราหมณ์ด้วยข้าวน้ำทุกวัน ผู้ครองเรือนจึง เป็นผู้ใคร่ธรรม หมั่นไต่ถามในข้อธรรม จึงเข้าไปหาท่านผู้มีศีล เป็นพหูสูต ให้ไต่ถามท่านด้วยความเคารพ ทรงจำอรรถและ ธรรมที่ได้สดับมาแล้ว เมื่อประพฤติตนเช่นนี้ จึงจะชื่อว่าเป็นผู้ อยู่อย่างปลอดภัย เป็นผู้สงเคราะห์คนอื่นอย่างแท้จริง ได้ชื่อว่า เป็นผู้ไม่เบียดเบียนคนอื่น ผู้ประพฤติตนเช่นนี้ได้ชื่อว่ามีปกติ กล่าวคําสัตย์ ครั้นจากโลกนี้ไปจะไม่เศร้าโศก มีแต่จะพบความสุข