ธรรมะเพื่อประช : หน้า 486/576

ธรรมะเพื่อประช เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๔) ៤៨៥ ชนพวกหนึ่งมีของมากก็ไม่ให้ ทักษิณาที่ให้แต่ของน้อย นับ เสมอด้วยพัน” การสะสมทรัพย์เป็นเพียงปัจจัยเกื้อหนุนให้เรามีความสุข ในภพชาตินี้ แต่การสั่งสมบุญจะเป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้เรามีความ สุขไปทุกภพทุกชาติ สิ่งดีๆ ที่เราได้มาในปัจจุบัน นอกจากความ รู้และความสามารถแล้ว บุญเป็นสิ่งสำคัญที่อยู่เบื้องหลังความ สำเร็จทุกอย่าง ผู้มีปัญญาทั้งหลายจึงหมั่นสั่งสมบุญอยู่เป็นนิตย์ ชีวิตของผู้ให้กับผู้ไม่ให้ต่างกันมาก คือ คนตระหนี่แม้มีของมาก ก็ไม่อยากให้ ส่วนทานบดีแม้มีของน้อยก็ให้น้อย มีมากก็ให้มาก ให้แล้วก็อยากให้อีก ส่วนมีแล้วจะไม่ให้เลยนั้น ไม่ใช่วิสัยของ ทานบดีผู้เป็นบัณฑิต เพราะใจของผู้ให้จะชุ่มด้วยบุญกว้างใหญ่ ไพศาล เหมือนมหาสมุทรที่ไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ การให้เป็นบันได ก้าวสําคัญ สําหรับเดินทางไกลไปสู่สุคติโลกสวรรค์ *ดังเรื่องของเหล่าทวยเทพผู้เสวยทิพยสมบัติในสวรรค์ ได้เล่าถึงบุพกรรมของตนให้พระเจ้าเนมิราชได้รับฟัง ซึ่งเรื่อง ของพระองค์ หลวงพ่อได้นำมาเล่าติดต่อกันหลายตอน ทุกๆ เหตุการณ์ล้วนเป็นสิ่งที่พวกเราควรศึกษา เพื่อได้ข้อคิด เป็น *มก. เนมิราชชาดก เล่ม ๖๓ หน้า ๒๗๘