ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ชัยชนะครั้งที่ ๕ (ตอน ชนะ การถูกกล่าวหา จาก นางจิญจมาณวิกา)
๑๑๗
เย็นวันนั้น พวกเขาเริ่มแผนการที่ไม่น่าเชื่อว่า สาวงาม
อย่างเธอจะกล้าคิด กล้าพูด และกล้าทำในสิ่งที่กำลังนำไปสู่การ
เสวยทุกข์ทรมานอันแสนสาหัสในอเวจีมหานรก นางเดินมุ่งหน้า
เข้าไปในวัดพระเชตวัน แต่งตัวเรียบร้อย ถือดอกไม้ของหอมเข้าไป
สวนทางกับสาธุชนที่ฟังธรรมแล้วกำลังเดินออกจากวัด ผู้คน
เกิดความสงสัย ไต่ถามว่า “นี่เธอจะไปไหนล่ะ” นางตอบว่า
“ฉันจะไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า” ครั้นลับสายตาของผู้คน แทนที่
นางจะเข้าไปในวัด กลับแวะไปพักค้างที่อารามพวกเดียรถีย์ ซึ่ง
อยู่ใกล้ๆ กับวัดพระเชตวันนั่นเอง
รุ่งเช้า เมื่อสาธุชนออกจากเมืองจะไปเข้าเฝ้าพระผู้มี
พระภาคเจ้า นางทำทีเหมือนเพิ่งออกจากวัดพระเชตวัน ก็เดิน
สวนทางออกมา ครั้นมีผู้ถามว่า “แม่นาง เมื่อคืนเธอไปนอน
ที่ไหนมา” นางตอบว่า “เมื่อคืนฉันพักอยู่ในวัดพระเชตวันนี่แหละ”
นางอดทนทำเช่นนี้อยู่เป็นเดือนๆ เมื่อถูกถามอีกก็ตอบว่า “ฉัน
พักอยู่ในพระคันธกุฎีเดียวกันกับพระพุทธเจ้า” พุทธบริษัทฟัง
แล้วเกิดความคลางแคลงสงสัย ที่เป็นปุถุชนอยู่ บางคนก็เชื่อ
เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์หนาหูมากขึ้นทุกวัน
ล่วงไป ๓-๔ เดือน นางทำทีเหมือนเริ่มมีท้อง แล้วให้
พวกเดียรถีย์ไปโพนทะนาว่านางตั้งครรภ์กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า