ธรรมะเพื่อประชา: การฝึกฝนใจให้สงบ : หน้า 370/576

ธรรมะเพื่อประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญ สัจจบารมี (๑) ๓๖๙ เพราะกิเลสตัณหาครอบงำใจก็ดี ปุณณกยักษ์นี้ก็เช่นกัน แม้มี กําลังมาก แต่ไม่อาจไปฆ่ามนุษย์ หรือทำร้ายผู้ใดตามอำเภอใจได้ จึงจําเป็นต้องไปขออนุญาตจากท้าวเวสสุวัณก่อน และได้เล่า เรื่องราวที่ตนปรารถนาจะได้ธิดานาคกัญญา ซึ่งจะต้องแลกตัว กับพระโพธิสัตว์ ท้าวเวสสวัณรู้ว่า ท่านปุโรหิตโพธิสัตว์ไม่ใช่บุคคลธรรมดา ที่ใครๆ จะทําอันตรายได้ แม้ยักษ์ตนใหนก็ไม่อาจฆ่าหรือควักเอา หัวใจได้ ทรงอนุญาตตามที่ยักษ์ต้องการ ปุณณกยักษ์ดีใจมาก รีบควบม้าอาชาไนยมายังโลกมนุษย์ทันที ส่วนปุณณกยักษ์จะไป เอาตัวหรือจะควักเอาหัวใจของพระโพธิสัตว์ได้หรือไม่นั้น เราคง ต้องมาติดตามศึกษากันในตอนต่อไป ขอให้ทุกท่านหมั่นฝึกฝนอบรมใจให้สงบ สะอาด บริสุทธิ์ อย่าให้ตกเป็นทาสของกิเลสตัณหา แม้เราจะอยู่ในโลกที่ถูกห่อหุ้ม ด้วยกระแสแห่งกิเลส คือ โลภะ โทสะ โมหะ แต่เมื่อใด ที่เรา สามารถทําใจหยุดใจนิ่ง จนเข้าถึงพระธรรมกายในตัว เมื่อนั้น เราจะเป็นอิสระในตัว ไม่ถูกกิเลสอาสวะบังคับบัญชาได้อีกต่อไป ฉะนั้นให้หมั่นทำใจหยุดนิ่งอย่างสม่ำเสมอ จนกว่าจะได้เข้าถึง พระธรรมกายกันทุกคน