ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๕ ชนะ สัจจกนิครนถ์)
๑๖๐
ทางตรัสรู้ ก่อนที่จะได้เป็นพระพุทธเจ้าว่า พระองค์พบผู้รู้ที่
สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้มากมาย สามารถรู้วาระจิตได้
จนกระทั่งสามารถบรรลุธรรมขั้นเนวสัญญานาสัญญายตนะ
หากละโลกไปแล้วย่อมได้เกิดในพรหมโลก หรืออรูปภพ แต่
จึง
พระพุทธองค์ทรงรู้ว่า นั่นไม่ใช่หนทางหลุดพ้นอย่างแท้จริง
ทรงบอกกับสัจจกนิครนถ์ให้รู้ถึงหนทางที่เป็นเหตุให้พระองค์ได้
ตรัสรู้แล้วโดยชอบด้วยพระองค์เอง
*พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนอัคคิเวสสนะ เรา
นั้นแลเสาะหาว่า อะไรเป็นกุศล เมื่อแสวงหาทางอันสงบอย่าง
ประเสริฐ จึงเที่ยวจาริกไปในมคธชนบทโดยลำดับ ก็ลุถึงตำบล
อุรุเวลาเสนานิคม ได้เห็นภูมิภาคที่น่ารื่นรมย์ จึงดำริว่า ภูมิภาค
นี้สมควรใช้เป็นที่บำเพ็ญเพียร จึงนั่งลงเจริญสมาธิภาวนา ครั้งนั้น
อุปมา ๓ ข้อ ไม่น่าอัศจรรย์ ที่เราไม่เคยได้ยินได้ฟังมาแต่กาลก่อน
มาปรากฏแจ่มแจ้งแก่เรา
อุปมาข้อที่ ๑ เปรียบเหมือนไม้สดมียางที่เขาแช่ไว้ในน้ำ
บุรุษถือไม้สีไฟมาสีเข้า ด้วยหวังจักให้ติดไฟ บุรุษนั้นเอาไม้สีไฟที่
ไม้สดมียางที่เขาวางแช่ในน้า ย่อมทําให้ไฟเกิดขึ้นไม่ได้ เป็นเพราะ
*มก. มหาสัจจกสูตร เล่ม ๑๙ หน้า ๑๑๗