การเล่นสกาของพระราชาและปุณณกยักษ์ : หน้า 383/576

ธรร ประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญสัจจบารมี (๓) ៣៨២ ที่คอยช่วยเหลืออยู่ จึงถลึงตาใส่อารักขเทวดาด้วยความไม่พอใจ อารักขเทวดานั้นเกิดความสะดุ้งกลัว รีบหนีไปหลบอยู่ที่ขอบ จักรวาลทันที คราวนี้ เมื่อพระราชาทรงเล่นครั้งที่ ๓ พระองค์ต้องปราชัย เพราะไม่มีอารักขเทวดาคอยช่วยเหลือ ครั้นถึงคราวที่ปุณณก ยักษ์โยนลูกสกาบ้าง ก็สามารถให้ลูกสกาตกลงทางด้านที่ตน ปรารถนา ทำให้พระราชาเป็นผู้ปราชัยโดยสิ้นเชิง เมื่อปุณณกยักษ์ได้รับชัยชนะแล้ว รู้สึกยินดีปรีดาปรบมือ หัวเราะเสียงดังลั่นว่า “ข้าพระองค์ชนะแล้ว” พระราชาทรงเสีย พระทัยมาก เพราะไม่เคยเล่นสกาแพ้มาก่อน ปุณณกยักษ์จึง ปลอบโยนว่า “ข้าแต่มหาราช การเล่นแข่งขันทุกชนิด ย่อมมี ผู้แพ้และผู้ชนะ การแพ้ชนะเป็นเกมส์กีฬาอย่างหนึ่ง ขอ พระองค์อย่าเสียพระทัยไปเลย บัดนี้ข้าพระองค์ชนะแล้ว ขอ พระองค์จงมอบทรัพย์อันประเสริฐเร็วๆ เถิดเพราะข้าพระองค์มี กิจสําคัญที่ต้องรีบทำาอีก” พระราชาตรัสว่า “ท่านอยากได้สิ่งใดจงเอาไปเถิด ช้าง ม้า โค แก้วมณี กุณฑล และแก้วมณีอันประเสริฐกว่าทรัพย์ทั้งหลาย ที่มีอยู่ในแผ่นดินของเรา เชิญท่านขนไปตามปรารถนาเถิด” ปุณณกยักษ์กราบทูลว่า “ช้าง ม้า โค แก้วมณี กุณฑล