ธรรมะเพื่อประชา: เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี : หน้า 461/576

ธรรมะเพื่อประชา เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (5) ๔๖๐ เดือดพล่าน เปรียบดังเปลวเพลิง นายนิรยบาลในนรกถือศัสตราวุธ มีดาบ มีด โตมร หอก และไม้ค้อน เป็นต้น ซึ่งลุกโพลงด้วยไฟ เที่ยวประหารทิ่มแทงโบยตีสัตว์นรกตนนั้นบ้างตนนี้บ้าง พวก สัตว์นรกทนต่อทุกข์นั้นไม่ได้ ก็ตกลงในแม่น้ำเวตรณีซึ่งจะเรียก ว่าเวตรณีนรกก็ได้ แม่นํ้าเวรรณีนี้เต็มไปด้วยเครือเลื้อยที่มีหนามคมแหลม ใหญ่และยาวประมาณเท่าหอก มีเพลิงลุกโพลงข้างบนพวกสัตว์นรก ต้องอยู่ในแม่นํ้าเวตรณีหลายพันปีนรก และถูกตัดเป็นท่อนเล็ก ท่อนใหญ่ เพราะเถาวัลย์มีหนามแหลมคมกริบ มีเพลิงลุกโชติช่วง มีหลาวเหล็กลุกโพลงประมาณเท่าลำาดาล ตั้งขึ้นภายใต้เถาวัลย์ เหล่านั้น เหล่าสัตว์นรกต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในแม่น้ำเวตรณี ยาวนานมาก ครั้นพลาดจากเถาวัลย์ก็ตกลงที่ปลายหลาว ร่างกายถูกหลาวแทงทะลุไหม้ เหมือนปลาที่ถูกเสียบด้วยไม้ ปลายแหลมแล้วย่างไฟอย่างนั้น หลาวเหล่านั้นก็ลุกเป็นไฟ พวก สัตว์นรกก็ลุกเป็นไฟ โดยเฉพาะบริเวณใต้หลาว ยังมีใบบัวเหล็ก แหลมคมเหมือนมีดโกน ลุกเป็นไฟอยู่ใต้น้ำอีกชั้นหนึ่ง ครั้นพวกสัตว์นรกพลัดตกจากหลาวแล้ว ต่างต้องตกลง ในใบบัวเหล็กเสวยทุกขเวทนานานหลายปี จากนั้นสัตว์นรก เหล่านั้นก็ตกลงไปในน้ำที่แสบร้อน แม้น้ำก็ลุกเป็นไฟ ไฟก็ลุก