ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชา
มหาโควินทสูตร (ตอนที่ 4 พบ มหาพรหม)
๓๐๘
พระองค์ ทำให้แว่นแคว้นต่างๆ มีแต่ความสงบสุข นอกจากนี้
ท่านยังสอนพราหมณ์ที่มีชื่อเสียงอีก ๗ คน ซึ่งเป็นที่นับถือของ
เมือง อีกทั้งสอนมนต์แก่บริวารอีก ๗๐๐ คน กิตติศัพท์อันดีงาม
ของพราหมณ์มหาโควินท์ได้แพร่สะพัดไปทั่วชมพูทวีป
เมื่อมหาโควินทพราหมณ์มีชื่อเสียงเป็นที่เคารพนับถือ
ของคนทั่วไปแล้ว ก็มีข่าวลือว่า “พราหมณ์มหาโควินท์เป็นผู้ที่
สามารถเห็นมหาพรหม พูดคุย สนทนา ปรึกษากับพรหมได้”
ข่าวได้แพร่สะพัดจากปากต่อปากจนเข้าหูของพราหมณ์มหา
โควินท์ แทนที่ท่านจะดีอกดีใจ กลับคิดว่า “ข่าวที่ลือกระฉ่อนไป
นั้น บางอย่างเกินความจริง ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว เรายังไม่
เห็นพรหม และยังไม่เคยสนทนาปราศัยกับพรหมเลย เราจะทำ
อย่างไรดีหนอ”
คิดดังนี้แล้ว ท่านฉุกคิดได้ว่า เราเคยฟังคำของพวก
พราหมณ์ที่เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ เป็นอาจารย์ของอาจารย์ว่า ผู้ใด
หลีกเร้น ๔ เดือน ในฤดูฝน ปฏิบัติธรรมเพ่งกรุณาอยู่ ผู้นั้นย่อม
เห็นพรหม สามารถสนทนาปรึกษากับพรหมได้ เราก็ควรทำ
ข่าวลือที่ดีนี้ให้เป็นจริง ควรหาโอกาสหลีกเร้น เร่งปฏิบัติธรรม
ตลอด ๔ เดือน ในฤดูฝน เพื่อทำความจริงปรากฏให้ได้”
มหาโควินทพราหมณ์ไปเข้าเฝ้าพระเจ้าเรณู กราบทูลว่า