ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ชัยชนะครั้งที่ ๗ (ตอนที่ ๒ ชนะ นันโทปนันทนาคราช)
១៨៩
อาจถึงตายเป็นแน่ จำเราจะต้องรีบหนีไปก่อน ไม่ยอมให้สมณะ
รูปนี้ทรมานได้อีกต่อไป”
พระเถระล่วงรู้ความคิดนั้น จึงเนรมิตกายให้เป็นพญา
ครุฑใหญ่บินติดตามไป พญานาครีบแปลงกายเป็นสัตว์ชนิดต่างๆ
ใหญ่บ้าง เล็กบ้างหนีไป พระเถระก็ติดตามมิได้ลดละ เมื่อพญา
นาคเห็นว่าหนีไม่พ้น จึงแปลงกายเป็นมาณพน้อยเข้าไปกราบ
แทบเท้าของพระเถระ พลางกล่าวว่า “ข้าพเจ้าขอยอมแพ้แล้ว
ข้าพเจ้าเป็นผู้มีความเห็นผิด มีใจบาปหยาบช้า มิได้เห็น
ประโยชน์ที่จะเกิดแก่ตน เมื่อมาพบพระคุณเจ้าก็มิได้ถวายอภิวาท
ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าจงเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด”
พระเถระกล่าวว่า “เราเป็นสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระพุทธเจ้าเป็นศาสดาของเรา เพราะฉะนั้นท่านจงไปเข้าเฝ้า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อยึดพระพุทธองค์เป็นสรณะเถิด” จาก
นั้นพระเถระได้พาพญานาคไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า
พลาง
กราบทูลว่า “ข้าพระองค์สำนึกผิดแล้ว แต่ก่อนข้าพระองค์เป็น
พาลมิได้รู้จักบาปบุญคุณโทษ ขอพระองค์ได้โปรดอโหสิกรรมใน
ความผิดที่ได้พลั้งพลาดเพราะอกุศลเข้าสิงจิตด้วยเถิด บัดนี้
ข้าพระองค์รู้ชัดแล้วว่า พระองค์เป็นประมุข เป็นนาบุญของโลก
จำเดิมแต่วันนี้ไป ข้าพระองค์ขอสละรูปกายบูชาพระรัตนตรัย