ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 349/576

ธรรมะเพื่อประชา จันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี (๓) ៣៤៨ ปรารถนาจะไปสวรรค์ เพราะรู้ว่าสวรรค์เป็นดินแดนแห่งการ เสวยสุข แทบทุกศาสนาจะกล่าวถึงสวรรค์ไว้ว่าเป็นดินแดนที่นำ แต่ความสุขมาให้อย่างเดียว มนุษย์จึงพยายามทำตามที่ตนเข้าใจ แม้บางคนอยากไปสวรรค์ แต่เพราะขาดกัลยาณมิตร สัมมาทิฏฐิ ยังไม่บริบูรณ์ จึงหลงไปทําผิด แทนที่จะได้ไปสวรรค์ กลับต้อง ไปเสวยทุกข์ในมหานรกเป็นเวลายาวนาน แม้มีความตั้งใจดี แต่ เพราะวิธีการไม่ถูกต้อง นับเป็นอันตรายอย่างยิ่ง เรามาติดตามเรื่องของพระเจ้าเอกราช ผู้ปรารถนาไป สวรรค์กันต่อ พระองค์ฝันเห็นสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ แต่ได้ที่ปรึกษา ผู้เป็นมิจฉาทิฏฐิว่า หากนำพระโอรสไปฆ่าบูชายัญ พร้อมด้วยช้าง ม้า วัว ควาย ผลแห่งยัญจะดลบันดาลให้พระองค์ได้ไปเสวยสุข ในสวรรค์ เรื่องราวเหล่านี้ พวกเราฟังแล้วอาจไม่อยากเชื่อ เพราะเรามีสัมมาทิฏฐิบริบูรณ์ แต่เหตุการณ์เหล่านี้มีในโลกนี้จริงๆ ในครั้งก่อน หลวงพ่อได้เล่าถึงว่า กัณฑหาลพราหมณ์ผู้ ผูกอาฆาตในจันทกุมาร ได้คิดอุบายว่า “ถ้าเราให้จับแต่จันทกุมาร คนเดียว มหาชนก็จะรู้ว่า เราทำไปเพราะผูกเวรกับพระกุมาร ฉะนั้นเราจะต้องให้พระราชาจับมหาชนร่วมด้วย พระราชาจะได้ ไม่สงสัย” จากนั้นพราหมณ์แนะนำให้ใช้พระขรรค์ตัดศีรษะพระ ราชบุตร และมหาชนทั้งหลาย เพื่อจะได้เอาโลหิตในล่าคอที่