มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๔ โชติบาลกุมาร) : หน้า 300/576

ธรรมะเพื่อประช มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๔ โชติบาลกุมาร) ២៩៩ มาให้ได้ศึกษากัน ตั้งแต่ท้าวสนังกุมารพรหมมาสู่เทวสมาคม เกิดมหาปีติที่ได้ฟังพระคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้า จึงแสดง ฤทธิ์ลอยอยู่ท่ามกลางเหล่าเทพชั้นดาวดึงส์ ครั้งนี้จะนำเหตุการณ์ ที่สืบเนื่องกันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสร้างบารมีของพระบรมศาสดา สมัยที่ยังเป็นพระโพธิสัตว์ *หลังจากที่สนังกุมารพรหมลอยอยู่บนอากาศ ได้กล่าว กับเหล่าเทวดาว่า “พวกท่านรู้หรือไม่ว่า พระบรมศาสดาเป็นผู้ที่ มีพระปัญญายิ่งใหญ่มาตลอดกาลนานเพียงไร” เหล่าทวยเทพ ทั้งหลายต่างเชิญให้เล่าถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นสมัยนั้น สนังกุมาร พรหมได้เล่าว่า ในอดีต มีพระราชาพระนามว่า ที่สัมบดี ทรงมี พราหมณ์ที่ปรึกษาชื่อ โควินทะ มีพระราชบุตรพระนามว่า เรณู กุมาร ส่วนโควินทพราหมณ์มีบุตรชื่อว่า โชติบาล กุมารโชติบาล เป็นผู้มีบุญมาก ในวันทีโชติบาลเกิด อาวุธทุกชนิดในเมืองมีแสงลุกโพลง โชติช่วง เมื่อพระราชาทรงเห็นพระแสงมังคลาวุธของพระองค์ ลุกโพลงในเวลาใกล้สว่างก็ทรงกลัว เมื่อโควินทพราหมณ์ไปเข้า เฝ้าพระราชาแต่เช้าตรู่ ทูลถามถึงการบรรทม พระราชาทรงตรัสว่า “ท่านอาจารย์ ฉันจะนอนเป็นสุขแต่ที่ไหน” จากนั้นทรงตรัสถึง *มก. มหาโควินทสูตร เล่ม ๑๔ หน้า ๑๔