ธรรมะเพื่อประช : หน้า 252/576

ธรรมะเพื่อประช พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๒) ๒๕๑ เหนือยุคนธรบรรพต เทวดาที่เป็นบริวารรับใช้ของท้าวสุทัสสนะ ได้บูชาพระทศพลด้วยดอกไม้ของหอม และเครื่องลูบไล้ชนิด ต่างๆ จากนั้นพากันยืนแวดล้อมแสดงความเคารพนอบน้อม ด้วยจิตที่เลื่อมใส เห็น ท้าวสุทัสสนเทวราชกลับจากสมาคมยักษ์ ฉัพพรรณรังสีแผ่ออกจากภพของตนก็สงสัยว่า ในวันอื่นๆ ไม่ เคยเห็นภพของตนสว่างไสวด้วยแสงแห่งรัศมีมากมายเช่นนี้มา ก่อน จะเป็นเทวดาหรือมนุษย์ผู้วิเศษคนไหนหนอที่มีอานุภาพ มากกว่าเรา จากนั้นได้เข้าไปข้างในเพื่อตรวจดู เมื่อเห็นพระผู้มี พระภาคเจ้าประทับนั่งรุ่งโรจน์ด้วยแสงพระฉัพพรรณรังสี แทนที่จะเกิดความเลื่อมใสศรัทธาเหมือนบริวารกลับโกรธเคืองว่า สมณะโล้นผู้นี้มาแย่งชิงข้าทาสบริวารของตัวไป ท้าวสุทัสสนะจึงทำภูเขาทั้งลูกให้ลุกเป็นเปลวไฟ และ ตรวจดูว่า สมณะโล้นคงเป็นเถ้าถ่านเพราะเปลวไฟแผดเผาแล้วแน่ แต่ยังเห็นพระทศพลมีพระวรกายที่สว่างไสวรุ่งโรจน์ยิ่งขึ้น พระ พักตร์แลดูผ่องใสเหมือนพระองค์ไม่ได้ใส่พระทัยถึงอันตรายที่ บังเกิดขึ้น แต่ท้าวสุทัสสนะก็ยังมีความทะนงว่า สามารถกำจัด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ จึงคิดว่า เอาเถอะ แม้สมณะนี้จะทน ไฟได้ แต่จะต้องถูกน้ำท่วมตาย จากนั้นก็ปล่อยกระแสน้ำที่ไหล