ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 406/576

ธรรมะเพื่อประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญ สัจจบารมี (5) ๔๐๕ การทําทาน รักษาศีลและเจริญภาวนา เป็นพื้นฐานแห่ง ความสุขที่แท้จริง ทานที่ให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ให้โดยไร้ข้อแม้ และเงื่อนไข จะเป็นเหตุทำให้พรั่งพร้อมด้วยโภคทรัพย์สมบัติ ศีลที่ตั้งใจรักษาไม่ให้ด่างพร้อยจะเป็นเหตุให้เป็นผู้มีรูปกายงดงาม สดชื่นแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน ภาวนาที่ทำ อย่างถูกวิธีและสม่ำเสมอ จะทำให้สมบูรณ์ด้วยสติและปัญญา และยังเป็นทางมาแห่งการเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ซึ่งเป็นที่ พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ ว่า “ชีวเตวาปิ สปปญฺโญ อปี วิตตปริกขยา ปญฺญาย จ อลาเภน วิตฺตวาปิ น ชีวติ ปญฺญา สุดวินิจฺฉินี ปญฺญา กิตฺติสิโลกวฑฺฒนี ปญฺญาสหิโต นโร อิธ อปี ทุกเขสุ สุขานิ วินทติ บุคคลผู้มีปัญญา ถึงจะสิ้นทรัพย์ ก็ยังมีชีวิตอยู่ได้ ส่วน บุคคลผู้ไม่มีปัญญา ถึงจะมีทรัพย์ แต่ก็ไม่อาจเป็นอยู่ได้ ปัญญาเป็นเครื่องตัดสินสิ่งที่ตนได้ฟังมา เป็นเครื่องเจริญ ชื่อเสียงและความสรรเสริญ นรชนในโลกนี้ ผู้ประกอบด้วย ปัญญา แม้ในเวลาที่ตนตกทุกข์ ก็ย่อมได้รับความสุข” ทรัพย์ของบัณฑิตอยู่ที่ปัญญา คนมีปัญญานอกจากจะหา