ชัยชนะครั้งที่ ๓: ชนะ ช้างนาฬาคีรี : หน้า 102/576

ธรระพี ประชาช ชัยชนะครั้งที่ ๓ (ตอน ชนะ ช้างนาฬาคีรี) ๑๐๑ เป็นพระโสดาบัน แต่เนื่องจากเป็นสัตว์เดรัจฉาน ทำให้พลาด จากการได้บรรลุโลกุตตรธรรมอันยอดเยี่ยม แต่ก็เป็นอุปนิสัยติด ไปในภพหน้า จากนั้นช้างได้เอางวงลูบละอองธุลีพระบาทของ พระองค์ แล้วพ่นลงบนกระหม่อมของตน ย่อตัวถอยออกไป ชั่วระยะที่แลเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้า เดินกลับเข้าไปสู่โรงช้าง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ช้างนาฬาคิรีก็ได้ชื่อใหม่ว่า ช้างธนปาล มหาชนเห็นเมตตานุภาพของพระผู้มีพระภาคเจ้า ต่าง เกิดปีติโสมนัส พากันกล่าวสรรเสริญพระพุทธองค์ว่า “ชาวเราเอ๋ย ช่างน่าอัศจรรย์จริงหนอ คนบางพวกย่อมฝึกช้างและม้า ด้วย การใช้ท่อนไม้บ้าง ใช้ขอบ้าง ใช้แส้บ้าง แต่พระพุทธเจ้าทรง ทรมานช้างโดยใช้เมตตาธรรม” จะเห็นว่า การบังเกิดขึ้นของพระพุทธเจ้า เป็นการ บังเกิดขึ้นเพื่อยังสันติสุขให้บังเกิดขึ้นแก่โลกและสรรพสัตว์ทั้งหลาย พระพุทธองค์ทรงอุบัติขึ้นเพื่อเปลื้องทุกข์ให้กับสรรพชีวิต แม้ บางชาติต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันก็ยอม สมควรอย่างยิ่งที่เราจะ ยึดพระพุทธองค์เป็นแบบอย่างในการสร้างความดี หมั่นระลึก นึกถึงพระคุณอันไม่มีประมาณของพระพุทธองค์ ที่ทรงประทาน ธรรมโอสถ รักษาทุกข์ของมนุษย์ ให้หายจากความทุกข์ทรมาน ในสังสารวัฏ ได้พบความสุขอันเกษม เปรียบเสมือนสุริยาที่ทอ