ธรรมะเพื่อประช : หน้า 258/576

ธรรมะเพื่อประช พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๓) ๒๕๗ วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทุกชีวิตย่างสู่วัยเสื่อมและ วัยชรา หากเรามองย้อนไปพิจารณาการกระทำของเรามาแล้ว พบว่า เราได้ใช้วันเวลาของเราอย่างมีคุณค่า ทําสิ่งที่เป็น ประโยชน์เป็นที่พึ่งแก่ตน ด้วยการบำเพ็ญทาน รักษาศีลและ เจริญภาวนา เราย่อมจะมีแต่ความปลื้มปีติเป็นเครื่องตอบแทน เพราะทาน ศีล ภาวนาที่เราประพฤติปฏิบัติจนเป็นอาจิณกรรม นั้น จะกลั่นกาย วาจา ใจของเราให้ใสสะอาดบริสุทธิ์ และดึงดูด แต่สิ่งที่ดีงามเข้ามาหาตัวเรา โดยเฉพาะการฝึกฝนใจให้บริสุทธิ์ หยุดนิ่งเสมอ จะทำให้เราไม่กลัวต่อมรณภัย ซึ่งเสมือนระเบิด- เวลาของชีวิตที่ติดตัวเรามา และเกิดขึ้นกับเราได้ทุกเวลาเพราะ ความตายไม่มีนิมิตหมาย มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ปสาทสูตร ว่า “ความเลื่อมใสในวัตถุอันเลิศ ๔ ประการนี้ คือ ๑. สัตว์ ทั้งหลาย ไม่มีเท้าก็ดี สองเท้าก็ดี สี่เท้าก็ดี มีเท้ามากก็ดี เป็นผู้มีรูปก็ดี ไม่มีรูปก็ดี เป็นผู้มีสัญญาก็ดี ไม่มีสัญญาก็ดี มี สัญญาก็มิใช่ ไม่มีสัญญาก็มิใช่ มีประมาณเท่าใด พระตถาคต อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ปราชญ์กล่าวว่าเป็นยอดแห่งสัตว์ ทั้งปวงนั้น สัตว์เหล่าใดเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า สัตว์เหล่านั้น ชื่อว่าเลื่อมใสในวัตถุอันเลิศ เมื่อเลื่อมใสในวัตถุอันเลิศ ก็ ย่อมได้ผลอันเลิศ