การบรรพชาของศาสดาเอก : หน้า 63/576

Boประช ศาสดาเอกของโลก (5) ๖๒ เมื่อถึงคราวเสด็จออกบรรพชา พระองค์ทรงมีเพียงผ้า ครองกาย ๓ ผืน อาศัยอาหารตามที่เขาถวายด้วยศรัทธาเพื่อ หล่อเลี้ยงกายเท่านั้น สละความสะดวกสบายทุกอย่าง ตลอด 5 พรรษา ที่เสด็จออกผนวช พระองค์ได้แสวงหาหนทางที่จะทำให้ ตนเองหลุดพ้นเรื่อยมา ทรงบำเพ็ญทุกรกิริยาด้วยการทรมาน ตนให้นําบาก ซึ่งยากที่ใครๆ ในสมัยนั้นจะทําได้ ตั้งแต่ทรงกลั้น ลมอัสสาสะปัสสาสะ คือ กลั้นลมหายใจเข้าหายใจออก เมื่อลม ออกทางจมูกหรือทางปากไม่ได้ ก็เกิดเสียงดังอู่ทางช่องพระ กรรณทั้ง ๒ ข้าง ทำให้ปวดพระเศียรมากเหมือนศีรษะจะแตก ออกเป็นเสี่ยง ๆ ครั้นเห็นว่ายังไม่บรรลุคุณวิเศษ พระองค์ทรงอดอาหาร โดยลดลงวันละน้อยๆ จนพระวรกายเหี่ยวแห้ง ผิวพรรณวรรณะ เศร้าหมอง ทั่วทั้งเรือนร่างเหมือนมีแต่โครงกระดูก เพียงเอามือ ลูบพระวรกายเส้นขนก็ร่วงหลุดตามมา ลูบหน้าท้องทะลุไปถึง กระดูกสันหลัง จึงพิจารณาเห็นว่า การทำตนให้ลำาบากเช่นนี้ เป็นอัตตกิลมถานุโยค ไม่ใช่วิถีทางหลุดพ้นจากทุกข์ ในที่สุด พระองค์ทรงปฏิบัติตามทางสายกลางที่เรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา หันกลับมาเสวยอาหารเช่นเดิม ในวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน 5 พระองค์ทรงมีความสบายกาย