ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๘)
៤៨០
มาตลีเทพสารถีทูลว่า “สัตว์เหล่านี้เมื่อยังอยู่ในมนุษยโลก
เป็นผู้มีความเห็นผิด เป็นมิจฉาทิฏฐิ คือ คิดเอาเองด้วยความ
เข้าใจผิดว่า ทานที่ให้ไม่มีผล การบูชาไม่มีผล การเซ่นสรวงไม่มีผล
ผลวิบากแห่งกรรมที่ทำดีทำชั่วไม่มี มารดาบิดาไม่มีบุญคุณ
สมณพราหมณ์ผู้ตั้งใจปฏิบัติเพื่อละราคะ โทสะ โมหะไม่มีในโลก
สัตว์ผู้ผุดเกิดไม่มี โลกนี้ไม่มี โลกหน้าไม่มี ครั้นทำบาปอกุศลเป็น
อาจิณ และชักชวนผู้อื่นให้มีความเห็นผิดตามไปด้วย จึงต้องตก
ไปในอเวจีมหานรกเป็นเวลายาวนาน ครั้นพ้นจากมหานรกนั้น
ต้องมาเสวยทุกขเวทนาอันแสนสาหัสในอุสสทนรกแห่งนี้อีก
ยาวนานเช่นเดียวกัน”
จะเห็นว่า ชีวิตหลังความตายของผู้ที่ทำแต่บาปอกุศล
เป็นอาจิณ ช่างเป็นชีวิตที่อาภัพอับโชคเหลือเกิน อับโชค คือ
หมดโอกาสที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนให้สูงขึ้น หมดโอกาส
ที่จะสั่งสมบุญเหมือนในโลกมนุษย์ ต้องเสวยผลกรรมในอบาย
เพียงอย่างเดียว เพราะฉะนั้นหลวงพ่อจึงอยากให้ทุกคนพ้นจาก
อบายภูมิเหล่านี้ ไม่ว่ากี่ภพกี่ชาติที่เราเวียนว่ายตายเกิดเพื่อ
สร้างบารมีในสังสารวัฏนี้ ขออย่าได้พลัดหลงไปบังเกิดในดินแดน
แห่งความทุกข์ทรมานเหล่านั้นเลย นั่งธรรมะกันได้ดีกว่านี้ เรา
ค่อยฝันในฝันไปดูกัน ไปพิสูจน์ความเป็นไปของสัตว์เหล่านั้น