ธรรมะเพื่อประชา: มหาโควินทสูตร (ตอนที่ 5 ขอลาบวช) : หน้า 317/576

ธรรมะเพื่อประชา มหาโควินทสูตร (ตอนที่ 5 ขอลาบวช) ๓๑๖ ไม่มีความพยาบาทกว้างขวาง ไม่มีจำกัด ตลอดทิศทั้งเบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องขวาง ทุกแห่ง ตลอดโลกทั้งหมดอย่างทั่วถึง น้อมไปในกรุณา ตรงนี้ข้าพเจ้าเข้าใจแล้ว แต่ยังมีอีกคำถามหนึ่ง ข้าแต่พรหม ในหมู่มนุษย์มีกลิ่นเหม็นอะไร หมู่มนุษย์ในโลกนี้ ไม่รู้จักกลิ่นเหม็นเหล่านี้ ท่านโปรดตอบ หมู่สัตว์ถูกอะไรร้อยรัด จึงมีกลิ่นเหม็นฟุ้งไป กลายเป็นสัตว์มุ่งหน้าสู่อบายภูมิ ไม่มี โอกาสไปสู่พรหมโลก” สนังกุมารพรหมตอบว่า “ความโกรธ ความเท็จ ความ หลอกลวง ความประทุษร้ายมิตร ความตระหนี่ ความถือตัวจัด ความริษยา ความอยาก ความสงสัย ความเบียดเบียนผู้อื่น ความโลภ ความประทุษร้าย ความมัวเมา และความหลง ผู้ประกอบในกิเลสเหล่านี้ เป็นผู้มีกลิ่นเหม็น จะต้องไปอบาย ไม่ มีโอกาสไปสู่พรหมโลกได้” พราหมณ์ได้ฟังคําตอบเช่นนั้น คิดได้ว่า ชีวิตที่เราดำารง อยู่ปัจจุบันนี้มีแต่กิเลสที่ท่านพรหมกล่าวถึง จึงตอบว่า “ท่านพรหม ข้าพเจ้าเข้าใจสิ่งที่ท่านกล่าวแล้ว ผู้อยู่ครองเรือนมีแต่กลิ่นเหม็น เช่นนั้น ข้าพเจ้าจักออกบวชเป็นบรรพชิต เพื่อใช้ชีวิตที่ห่างไกล จากกลิ่นเหม็นทั้งหมดอย่างที่ท่านกล่าวมา” มหาสนังกุมารพรหม กล่าวว่า “ท่านโควินท์ผู้เจริญ บัดนี้ เป็นเวลาสำคัญ ไม่ควรรอช้า ชีวิตเป็นของน้อยนัก”