ชัยชนะครั้งที่ 4 (ตอนที่ ๑ ช น ะ พ ก พรหม) : หน้า 200/576

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 4 (ตอนที่ ๑ ช น ะ พ ก พรหม) ១៩៩ เรารู้จักดิน น้ำ ลม ไฟ รู้จักสรรพสัตว์ เทวดา พรหม อรูปพรหม ทุกชั้น เรารู้จักสิ่งเหล่านั้นโดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา รู้จักนิพพานอันสัตว์ไปถึงได้ยาก โดยความที่สิ่ง ทั้งปวงเป็นอมตธรรม เราไม่ได้มีความยึดถือในสิ่งทั้งปวง ไม่ได้มี ความยึดถือแล้วว่า สิ่งทั้งปวงเป็นของเรา” เนื่องจากในอดีตตั้งแต่พระพุทธเจ้ายังไม่มาตรัสรู้นั้น พกพรหมได้บวชเป็นฤๅษีเจริญกสิณจนได้ฌานอยู่ในป่าเป็นเวลา ยาวนาน แล้วได้ไปเกิดในเวหัปผลาพรหมอันเป็นจตุตถฌานภูมิ มีอายุ ๕๐๐ กัป แล้วถอยลงมาเกิดในสุภกิณหาพรหมภูมิ ด้วย อ้านาจตติยฌาน เมื่อเสวยสุขในพรหมชั้นนั้นแล้ว ต่อมาได้ถอย ลงมาเกิดในอาภัสสราพรหมด้วยอำนาจของทุติยฌาน เสวยสุข ในพรหมชั้นนั้นจนหมดอายุขัย แล้วถอยลงมาเกิดเป็นท้าว มหาพรหมในปฐมฌานภูมิ นั่นหมายถึงว่า พกพรหมได้เสื่อมจาก ฌานที่สูงที่สุด ตั้งแต่จตุตถฌานลงมาจนถึงปฐมฌาน ซึ่งมีอายุ เพียง ๑ กัป ตอนที่เกิดใหม่ๆ นั้น ยังระลึกถึงกรรมในชาติก่อนๆ ได้ว่า เคยได้ฌานอะไร ไปเกิดที่ไหน ต่อมาเนื่องจากเสวยสุขอันเกิด จากอารมณ์ของฌานสมาบัติเป็นเวลายาวนาน ทำให้หลงอยู่ใน ฌานสุข เกิดสัสสตทิฏฐิว่า พรหมโลกเป็นของเที่ยง ยั่งยืน ภพที่