เนมิราชชาดก: บำเพ็ญอธิษฐานบารมี : หน้า 445/576

ธรรมะเพื่อประชา เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๔) ๔๔๔ ให้มารับบาตรเพื่อเป็นเนื้อนาบุญให้กับพระราชา วันรุ่งขึ้น เหล่ามหาฤๅษีทั้งหมั่นตน ต่างพร้อมใจกันเหาะมาที่ฝั่งแม่น้ำสีทา เพื่อรับบาตรจากพระราชาและข้าราชบริพารทั้งหมดเมื่อพระราชา ได้ถวายทานก็ยิ่งปีติดีใจ ที่ได้ทำบุญใหญ่กับเนื้อนาบุญผู้ทรง ฤทธานุภาพ จึงปวารณาตนว่า จะขอถวายทานกับเหล่า พระคุณเจ้าไปจนตลอดชีวิต ท้าวสักกะเล่าเรื่องนี้และก็ทรงสรุปว่า “ดูก่อนมหาราช พระเจ้ากรุงพาราณสีในกาลนั้นมิใช่ใครอื่น แต่เป็นหม่อมฉันเอง หม่อมฉันเป็นผู้ประเสริฐด้วยทาน ได้ถวายทานอยู่นานถึง 90,000 ปี แต่ถึงกระนั้นก็ไม่สามารถก้าวล่วงกามภพไปบังเกิดในพรหมโลก ส่วนฤๅษีเหล่านั้นทั้งหมดบริโภคทานที่หม่อมฉันบริจาค ก้าวล่วง กามาวจรภูมิไปบังเกิดในพรหมโลก ท่านเหล่านั้นเป็นผู้มีความสุข และความบริสุทธิ์เหนือกว่าหม่อมฉันมากมายหลายเท่านัก เพราะฉะนั้นพรหมจรรย์นี้แหละประเสริฐกว่าทาน” ท้าวสักกเทวราช ทรงประทานโอวาทให้พระเจ้าเนมิราชต่อไปว่า “ดูก่อนมหาราช แม้ว่าพรหมจริยา เป็นธรรมมีผลมากกว่าทาน แต่ถึงอย่างนั้น ธรรมทั้งสองนั้นก็เป็นสิ่งที่ต้องทำควบคู่ไปพร้อมกัน เพราะฉะนั้น พระองค์จงอย่าประมาทในธรรมทั้งสอง จงบริจาคทาน รักษา ศีลประพฤติธรรม” ตรัสฉะนี้แล้ว ก็เสด็จไปสู่ทิพยสถานวิมาน