การตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 64/576

ธรระพี ประช ศาสดาเอกของโลก(๖) ๖๓ สบายใจทั้งวัน ตั้งแต่นางสุชาดาได้นำข้าวมธุปายาส ซึ่งถือว่า เป็นอาหารที่มีรสเลิศที่สุดในสมัยนั้นมาถวาย หลังจากเสวยแล้ว พระองค์ก็ทรงลอยถาดทองคำในแม่น้ำเนรัญชรา พร้อมกับ อธิษฐานว่า “ถ้าจะได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอ ให้ถาดทองนี้ลอยทวนกระแสน้ำด้วยเถิด” ถาดทองแม้ไม่มีชีวิต แต่ด้วยบุญญานุภาพที่พระองค์สั่งสมมานานถึง ๔ อสงไขย แสนมหากัปเต็มเปี่ยม ถาดได้ลอยทวนกระแสนํ้าขึ้นไปอย่างน่า อัศจรรย์ ถึงคราวจะได้ธรรมะ พระองค์ทรงได้อย่างง่ายๆ ได้ตอน ที่อารมณ์สบายๆ นี่แหละ เย็นวันนั้นนายโสตถิยะนำหญ้าคามาปู ถวาย แต่ด้วยบุญที่สั่งสมมานับภพนับชาติไม่ถ้วน จากอาสนะ หญ้าคาธรรมดาๆ กลายเป็นรัตนบัลลังก์ คือ บัลลังก์สำหรับผู้ จะเข้าถึงพระรัตนตรัย เป็นบุพนิมิตว่า พระองค์จะได้ตรัสรู้ธรรม อย่างแน่นอน เมื่อลงมือนั่งธรรมะจริงๆ พระองค์ทรงตั้งพระทัย มั่นว่า “ถ้ายังไม่บรรลุสัพพัญญุตญาณ จะไม่ยอมเสด็จลุกขึ้นจาก รัตนบัลลังก์นี้เด็ดขาด” ทรงหยุดนิ่งอย่างสบายๆ พอถูกส่วนเข้า มรรคสามัคคีเกิดขึ้นรวมกันเป็นดวงปฐมมรรค จากนั้นทรง ปล่อยใจหยุดนิ่งเข้ากลางเรื่อยไป เข้าถึงกายในกายไปตามลำดับ สุดท้ายพระองค์ได้เข้าถึงกายธรรมอรหัตเป็นพระอรหันตสัมมา สัมพุทธเจ้า