ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๑๐)
៤៩៥
อย่างเทียบกันไม่ได้ พระเจ้าเนมิราชทอดพระเนตรเห็นวิมาน
แก้วผลึกประดับด้วยยอดมากมาย อีกทั้งประดับด้วยต้นไม้
ดอกไม้หลากชนิด ปกคลุมไปด้วยนานาบุปผชาติ แวดล้อมไป
ด้วยแม่น้ำมีน้ำใสสะอาด ฝูงวิหคต่างๆ พากันส่งเสียงร้องไพเราะ
มีหมู่อัปสรแวดล้อม เป็นสถานที่อยู่ของเทพบุตรผู้มีบุญองค์หนึ่ง
พระเจ้าเนมิราชทอดพระเนตรเห็นวิมานนั้นแล้ว เกิด
“วิมานอัน
ความปีติเพลิดเพลิน ทรงไต่ถามมาตลีว่า
บุญญานุภาพตกแต่งดีแล้วนี้ เกลื่อนไปด้วยหมู่อัปสรผู้ประเสริฐ
รุ่งเรืองด้วยเรือนยอด บริบูรณ์ด้วยข้าวและน้ำ งดงามด้วยการ
ฟ้อนรำขับร้อง ส่องแสงสว่างจากฝาแก้วผลึก มีแม่น้ำอัน
ประกอบด้วยไม้ดอกต่างๆ ล้อมรอบ เราเห็นแล้วมีความบันเทิงใจ
เหลือเกิน เทพบุตรนี้ได้ทำกรรมดีอะไรไว้จึงได้บันเทิงอยู่ในวิมานนี้”
มาตลีเทพสารถีทูลว่า “เทพบุตรนี้เป็นคฤหบดีในกรุงมิถิลา
เป็นทานบดี ได้สร้างอารามถวายสงฆ์ สร้างบ่อนํ้าสําหรับใช้ดื่ม
สระนํ้าสําหรับสรงสนาน และสร้างสะพานสาธารณกุศล
อุบาสกท่านนี้ได้ปฏิบัติบำรุงพระอรหันต์ทั้งหลายผู้สงบเย็น ด้วย
ความเคารพเลื่อมใสไม่คลอนแคลน นอกจากนี้ยังได้ถวายจีวร
บิณฑบาต คิลานปัจจัย และเสนาสนะแด่พระอริยสงฆ์ด้วยใจ
เลื่อมใส ละโลกแล้ว จึงบันเทิงอยู่ในวิมานหลังนี้”