ชัยชนะครั้งที่ ๑ (ตอนที่ ๒ ชนะพญามาร) : หน้า 80/576

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ ๑ (ตอนที่ ๒ ชนะพญามาร) ៧៩ พระนิพพานแล้ว เราได้ถึงความสิ้นตัณหาแล้ว ดังนี้” นี้เป็นพุทธอุทานที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้เป็น ปฐมพุทธพจน์ หลังจากชนะพญามารและเหล่าเสนามาร และได้ ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณที่ใต้ควงไม้ศรีมหาโพธิ์ ซึ่งหลวง พ่อได้เล่าไว้เมื่อคราวที่แล้วว่า เมื่อพญามารยกพลมามืดฟ้ามัวดิน เพื่อแย่งชิงรัตนบัลลังก์ และขัดขวางการตรัสรู้ธรรมของ พระพุทธองค์ เทวดาและพรหมทั้งหลายเห็นเช่นนั้น พากัน หวาดกลัว ขนลุกขนพองไปตามๆ กัน รีบหลบหนีเอาตัวรอดไป ทิ้งพระโพธิสัตว์ไว้เพียงลำพัง เหมือนดังมหาพรหมที่นั่งอยู่ใน วิมานอันว่างเปล่า *พระอรรถกถาจารย์ได้พรรณนาไว้ว่า “ขณะที่พญามาร และพระโพธิสัตว์กำลังต่อสู้กันอยู่ อุกกาบาตได้ตกลงโดยรอบ ทิศทั้งหลายต่างมืดมัวด้วยควัน แผ่นดินแม้ไม่มีใจก็เหมือนมีใจ ถึงความพลัดพรากเหมือนหญิงสาวพลัดพรากจากสามี เหมือน เถาวัลย์ต้องลมพัดแรง มหาสมุทรก็มีน้ำปั่นป่วน แม่น้ำทั้งหลาย ไหลทวนกระแส ลําต้นไม้ต่างๆ คดงอ พายุร้ายพัดไปรอบๆ มี เสียงอึกทึกครึกโครม ความมืดที่ปราศจากดวงอาทิตย์ก็เลวร้าย *มก. พระมหาบุรุษทรงกำจัดมาร เล่ม ๗๓ หน้า ๒๒๑