การบริจาคดวงตาเป็นทานในพระราชา : หน้า 516/576

ธรระพี ประช บริจาคดวงตาเป็นทาน(อุปบารมี) ๕๑๕ การบริจาคของเรา และอย่าได้ถือโกรธในพราหมณ์นี้เลย” จากนั้นพระองค์ทรงรับสั่งให้แพทย์ควักดวงตาทั้งสองออก หมอได้บดโอสถหลายขนานทาพระเนตรเบื้องขวา พระองค์ได้ รับทุกขเวทนาแสนสาหัส หมอเกิดความสงสารขึ้นมาจับใจ ไม่ อาจทําต่อไปได้ จึงกราบทูลพระราชาว่า “ขอเดชะ ข้าแต่ มหาราชเจ้า ขอพระองค์ทรงตัดสินพระทัยใหม่เถิด ข้าพระองค์ สามารถทําพระเนตรให้กลับเป็นปกติได้” พระองค์ทรงปฏิเสธว่า “ท่านอย่ามัวชักช้าอยู่เลย จงรีบควักดวงตาของเราออกเถิด” หมอจึงปรุงโอสถน้อมเข้าไปให้ทรงทาพระเนตร อีก เมื่อดวงตาถูกควักออก พระราชาทรงเกิดทุกขเวทนา แสนสาหัส แต่ด้วยความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวที่จะสละดวงตาเป็นทาน ให้ได้ จึงข่มทุกขเวทนาไว้ หมอได้วางดวงตาไว้ในพระหัตถ์ของ พระราชา พระองค์ทรงรับดวงตาทั้งสองไว้ พลางตรัสว่า “สัพ พัญญุตญาณเท่านั้นเป็นที่รักกว่านัยน์ตาทั้งสองของเราตั้งร้อยเท่า พันเท่า ขอผลที่เราบริจาคดวงตานี้ จงเป็นปัจจัยให้ได้พระ สัพพัญญุตญาณอันประเสริฐนั้นเถิด” แล้วได้พระราชทานดวง พระเนตรทั้งสองแก่พราหมณ์ พราหมณ์รับดวงตาทั้งสองมาแล้ว ได้ประดิษฐานไว้ใน เบ้าตาด้วยฤทธานุภาพ ทําให้สามารถมองเห็นได้อีกเป็นอัศจรรย์