มหาโควินทสูตร (ตอนที่ 5 ขอลาบวช) : หน้า 316/576

Bssumaประช มหาโควินทสูตร (ตอนที่ 5 ขอลาบวช) ๓๑๕ อดีตที่หลวงพ่อได้เล่าค้างไว้ คือ เรื่องราวการสร้างบารมีของ มหาโควินทพราหมณ์ *ภายหลังที่ได้ถามปัญหาท่านสนังกุมารพรหม เกี่ยวกับ การที่จะเข้าถึงพรหมโลกได้นั้น ต้องท่าอย่างไร สนังกุมารพรหม ตอบว่า ต้องละความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนของเรา ให้รู้ว่ากาย มนุษย์นั้นไม่ใช่อัตตาที่แท้จริง ละทิ้งความเป็นอัตตา ตั้งใจ ปฏิบัติธรรมเจริญฌานสมาบัติก็จะเข้าถึงพรหมโลกได้ ท่านมหาโควินทพราหมณ์ถามปัญหาต่อไปว่า “ข้าพเจ้ารู้ จากท่านว่า ละความยึดถืออัตตาเป็นของเราได้แล้ว คนบางคน ในโลกนี้ สละกองโภคะน้อย หรือสละกองโภคะมาก สละเครือ ญาติน้อย หรือสละเครือญาติมาก ปลงผมและหนวด นุ่งห่มผ้า ย้อมฝาด บวชเป็นบรรพชิต เป็นผู้เดียวโดดเด่น ใช้ที่นอนที่นั่ง เงียบอยู่ หลีกเร้นอยู่ที่ป่า โคนไม้ ภูเขาซอกเขา ถ้ำเขา ป่าช้า ราวป่า กลางแจ้ง ลอมฟาง ดังว่ามานี้ แล้วขัดสมาธิคู้บัลลังก์ ตั้งจิตแผ่ไปตลอดทิศหนึ่ง ด้วยใจที่เต็มเปี่ยมด้วยกรุณา ทำ เช่นเดียวกันแม้ในทิศที่ ๒ ทิศที่ ๓ ทิศที่ ๔ นอกจากนี้ยังแผ่ไปด้วยใจที่ประกอบไปด้วยกรุณา ไม่มีเวร *มก. มหาโควินทสูตร เล่ม ๑๔ หน้า ๒๔