ธรรมะเพื่อประช: สละชีวิตเป็นทาน : หน้า 530/576

ธรรมะเพื่อประช สละชีวิตเป็นทาน ( ปรมัตถบารมี) ៥២៩ เมื่อมองเห็นวิธีการที่ทำให้เข้าถึงความสุขที่ไม่มีความทุกข์เจือปน แล้ว ก็จะยอมเสียสละความสุขอันเล็กน้อยนั้นเพื่อความสุขที่ ยิ่งใหญ่ สุขที่เกิดจากการเข้าถึงธรรม ซึ่งเป็นสุขอันยิ่งใหญ่ จะ เข้าถึงความสุขชนิดนี้ได้ต้องรู้จักสละปล่อยวาง ดังนั้นการสละ ออกจึงเป็นเบื้องต้นที่จะทำให้เรารู้จักคำว่า ความสุข นอกจากการทํากายวาจาใจให้สะอาดบริสุทธิ์หยุดนิ่งแล้ว การให้ก็เป็นความสุขอีกอย่างหนึ่ง ของผู้ที่เอาชนะความตระหนี่ ในใจได้ เพราะความตระหนี่จะปล้นสมบัติจากเราไป การสละออก หรือการให้จึงเป็นวิธีเรียกสมบัติที่ดีอีกวิธีหนึ่ง บัณฑิตในกาล ก่อนท่านยอมเสียสละทรัพย์สมบัติทุกอย่างที่มี เมื่อสละออกไป แล้วก็ไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักเบื่อ ยังมีความปรารถนาที่จะบริจาคทาน ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป แม้ร่างกายก็สละให้เป็นทานได้ โดยไม่ได้คำนึงถึง ความเจ็บปวดทรมาน หรือสละแม้กระทั่งชีวิตก็ตาม มุ่งแต่จะ ทำความปรารถนาที่ได้ตั้งใจไว้ให้สำเร็จอย่างเดียว *เหมือนในสมัยอดีตมีพระราชาทรงพระนามว่า สิริจุฑามณี ทรงครองราชย์ในเมืองพาราณสี มีอัครมเหสีพระนามว่า ปทุมวดี พระนางมีสิริโฉมงดงามผ่องใส ด้วยอำนาจบุญบารมีที่ได้เคย *คัมภีร์พระอนาคตวงศ์