ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๒)
២៤៩
ชีวิตของผู้นั้นไม่เปล่าประโยชน์ เพราะเหตุนั้น ผู้มีปัญญา
เมื่อนึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงประกอบ
ศรัทธา ศีล ปสาทะ และความเห็นธรรมเนืองๆ เถิด”
ชีวิตที่ไม่ว่างเปล่าจากคุณความดี คือ ชีวิตที่มีพระรัตนตรัย
เป็นสรณะ เพราะการตรึกระลึกถึงพระรัตนตรัย หมายถึงใจเรา
ได้อยู่ในกระแสของพระนิพพาน อกุศลย่อมไม่สามารถเข้ามา
ครอบงำจิตใจได้ ชีวิตจะเป็นไปเพื่อบุญกุศลล้วนๆ เป็นชีวิตที่ไม่
เปล่าประโยชน์ ยิ่งหากได้เข้าถึง และเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับ
พระรัตนตรัยภายใน จะมีความปลอดภัยทั้งในภพนี้ ภพหน้าและ
ทุกภพทุกชาติ
สำหรับในครั้งนี้ เราจะมาส่งใจถึงพุทธานุภาพอันไม่มี
ประมาณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระนามว่าปิยทัสสีกันต่อ
เมื่อครั้งที่แล้วหลวงพ่อเล่าค้างไว้ถึงตอนที่พระบรมโพธิสัตว์ได้
เสด็จออกผนวช พร้อมด้วยบุรุษ ๑ โกฏิ ทรงบำเพ็ญเพียรเพียง 5
เดือน ก็ได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ส่วนพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าของเรา ทรงบำเพ็ญเพียรนานถึง 5 ปี จึงได้ตรัสรู้
*เมื่อพระปิยทัสสีพุทธเจ้าทรงตรวจดูเหล่าเวไนยสัตว์ว่า
*มก. วงศ์พระปิยทัสสีพุทธเจ้า เล่ม ๗๓ หน้า ๕๑๖