ธรรมะเพื่อประชา: ลักษณะมหาบุรุษ(๒) : หน้า 227/576

ธรรมะเพื่อประชา ลักษณะ มหาบุรุษ(๒) จะปรารถนาสิ่งใด ย่อมสมความปรารถนาทุกประการ มีบริวาร มากมายแวดล้อม เมื่อเป็นพระพุทธเจ้า ทรงมีภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกาเป็นบริวาร ทั้งเทวดา มนุษย์หรืออสูร นาค ครุฑ คนธรรพ์จะพากันเลื่อมใสและมาเป็นบริวารของพระองค์ เราจะเห็นว่า กว่าพระพุทธองค์จะได้ลักษณะมหาบุรุษ แต่ละอย่างนั้น พระองค์ต้องสั่งสมบุญไว้อย่างมาก ภพชาติก่อน พระองค์เป็นผู้กล่าววาจาด้วยอรรถประกอบด้วยธรรม แนะนำ ชาวโลกให้ทําความดี เป็นผู้นำประโยชน์และความสุขมาให้แก่ สัตว์ทั้งหลาย เป็นผู้บูชาบุคคลผู้ควรบูชาเป็นปกติ ทำให้ได้ ลักษณะมหาบุรุษ ๒ ประการ คือ มีพระบาทดุจสังข์คว่ำ มี พระโลมาล้วนมีปลายช้อนขึ้นข้างบนทุกๆ เส้น การที่พระตถาคตได้เข้าไปหาสมณพราหมณ์ และหมั่น ซักถามหัวข้อธรรม สนทนาธรรมตามกาลสมควร ในเรื่องที่เป็น กุศลกรรม ที่ควรทำาและอกุศลกรรมที่มีโทษควรเว้นให้ห่างไกล ธรรมไหนควรประพฤติปฏิบัติหรือควรเว้น อานิสงส์นี้ทำให้ พระองค์เป็นผู้มีพระฉวีสุขุมละเอียด อีกทั้งธุลีละอองไม่อาจติด พระวรกายของพระองค์ได้ นอกจากนี้ยังทำให้พระองค์เป็นผู้มี สติปัญญาเป็นเลิศแม้เป็นพระพุทธเจ้าก็ยิ่งทำให้มีพระปัญญาธิคุณ ไม่มีใครยิ่งกว่าหรือแม้เสมอเหมือนพระองค์ก็ไม่มี ฉะนั้นท่านใด